محله تاریخی جوباره با ویژگی های منحصربه فرد خود، یکی از مهم ترین هسته های فرهنگی و گردشگری شهر اصفهان محسوب می شود. جوباره اصلی ترین هسته اولیه شهر اصفهان است که منشاء آن به حکومت هخامنشی باز می گردد. محله جوباره محله اصلی یهودیان اصفهان است، در دوره های گذشته محله ای یهودی نشین بود اما امروزه اکثر یهودیان این محله مهاجرت کرده اند.
محله جوباره در شمال شرقی اصفهان قرار دارد که از شمال به میدان قدس، از جنوب به خیابان ولی عصر ، از غرب به خیابان مجلسی و میدان عتیق و از شرق به خیابان سروش محدود می شود. محور جوباره از میدان عتیق اصفهان ( میدان کهنه ) و بازار غاز شروع و با عبور از محله جویباره به مجموعه کنیسه ها، مقبره کمال الدین، دو منار دارالضیافه و نهایتاً به خیابان کمال رسیده و از طریق پارک کمال الدین اسماعیل به منار ساربان و بازارچه میرزا باقر و از آنجا به منار چهل دختران منتهی می شود که محورهای دسترسی مرکز شهر سلجوقی به دروازه اصفهان قدیم بوده و از لحاظ قدمت از قدیمی ترین محورهای موجود است.
زمانی که کوروش بزرگ بابِل را گرفت و یهودیان امروز را از اسارتِ نبوکدنصر شاه بابل نجات داد، شماری از یهودیان به فلسطین بازگشتند و شماری دیگر از آن ها به اصفهان آمدند و در این منطقه که به دارالیهود و یایهودیه'نامگذاری شد، اسکان یافتند. این منطقه در کنار منطقهٔ جی یاگیبود که بعدها این دو منطقه به یکدیگر متصل شد و شهر اصفهان را ایجاد کرد. ابن فقیه همدانی تاریخدان ایرانی قرن دهم میلادی می نویسد:
وقتی یهودیان از بیت المقدس کوچانده شدند و از دست نبوکدنصر ( شاه بابل ) فرار کردند، به همراه خود نمونه ای از خاک و آب شهر مقدس را داشتند. آن ها هیچ محلی را برای سکونت انتخاب نکردند بدون اینکه قبل از آن خاک و آب آن را بررسی کنند. آن ها اینکار را ادامه دادند تا به شهر اصفهان رسیدند. در آنجا استراحت کرده و خاک و آب آن را بررسی کردند و یافتند که آب و خاک آن مشابه بیت المقدس است. پس از آن، آنجا ساکن شدند، شروع به کاشت در زمین کردند، و همانجا فرزندان و نوادگان خود را بزرگ کردند و امروزه نام این منطقه یهودیه است. [ ۱]
این روایت توسط تاریخدانان دیگری نظیر موسس خورناتسی، الاصطخری، ابن حوقل، المقدسی، یاقوت حموی، ابوالفدا و ابن خلدون نیز عیناً تکرار شده است. [ ۲]
از جمله بناهای تاریخی این محله به میدان عتیق، مسجد جامع اصفهان، سرای نور، مقبره کمال الدین اسماعیل، خانه های قدیمی متعلق به یهودیان و کنیسه ها می توان اشاره کرد. همچنین مناره هایی مانند منار ساربان، دو مناره دارالضیافه، منار چهل دختران و منار مسجد علی در این محله قرار دارند که قدمت برخی از مناره ها به دوره سلجوقی می رسد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمحله جوباره در شمال شرقی اصفهان قرار دارد که از شمال به میدان قدس، از جنوب به خیابان ولی عصر ، از غرب به خیابان مجلسی و میدان عتیق و از شرق به خیابان سروش محدود می شود. محور جوباره از میدان عتیق اصفهان ( میدان کهنه ) و بازار غاز شروع و با عبور از محله جویباره به مجموعه کنیسه ها، مقبره کمال الدین، دو منار دارالضیافه و نهایتاً به خیابان کمال رسیده و از طریق پارک کمال الدین اسماعیل به منار ساربان و بازارچه میرزا باقر و از آنجا به منار چهل دختران منتهی می شود که محورهای دسترسی مرکز شهر سلجوقی به دروازه اصفهان قدیم بوده و از لحاظ قدمت از قدیمی ترین محورهای موجود است.
زمانی که کوروش بزرگ بابِل را گرفت و یهودیان امروز را از اسارتِ نبوکدنصر شاه بابل نجات داد، شماری از یهودیان به فلسطین بازگشتند و شماری دیگر از آن ها به اصفهان آمدند و در این منطقه که به دارالیهود و یایهودیه'نامگذاری شد، اسکان یافتند. این منطقه در کنار منطقهٔ جی یاگیبود که بعدها این دو منطقه به یکدیگر متصل شد و شهر اصفهان را ایجاد کرد. ابن فقیه همدانی تاریخدان ایرانی قرن دهم میلادی می نویسد:
وقتی یهودیان از بیت المقدس کوچانده شدند و از دست نبوکدنصر ( شاه بابل ) فرار کردند، به همراه خود نمونه ای از خاک و آب شهر مقدس را داشتند. آن ها هیچ محلی را برای سکونت انتخاب نکردند بدون اینکه قبل از آن خاک و آب آن را بررسی کنند. آن ها اینکار را ادامه دادند تا به شهر اصفهان رسیدند. در آنجا استراحت کرده و خاک و آب آن را بررسی کردند و یافتند که آب و خاک آن مشابه بیت المقدس است. پس از آن، آنجا ساکن شدند، شروع به کاشت در زمین کردند، و همانجا فرزندان و نوادگان خود را بزرگ کردند و امروزه نام این منطقه یهودیه است. [ ۱]
این روایت توسط تاریخدانان دیگری نظیر موسس خورناتسی، الاصطخری، ابن حوقل، المقدسی، یاقوت حموی، ابوالفدا و ابن خلدون نیز عیناً تکرار شده است. [ ۲]
از جمله بناهای تاریخی این محله به میدان عتیق، مسجد جامع اصفهان، سرای نور، مقبره کمال الدین اسماعیل، خانه های قدیمی متعلق به یهودیان و کنیسه ها می توان اشاره کرد. همچنین مناره هایی مانند منار ساربان، دو مناره دارالضیافه، منار چهل دختران و منار مسجد علی در این محله قرار دارند که قدمت برخی از مناره ها به دوره سلجوقی می رسد.
wiki: جویباره