جیف
لغت نامه دهخدا
جیف.[ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ جیفه ، بمعنی مردار بوگرفته. اجیاف. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به جیفه شود.
جیف. [ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ جائف. ( از منتهی الارب ). رجوع به جائف شود.
فرهنگ فارسی
بو گرفتن مردار
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
[ گویش مازنی، یزدی] /jif/ جیب
در بعضی گویش ها بجای جیب یا جیف از لفظ کیسه به همین معنا استفاده می کنند.
مثال، یه ده هزار تومانی از تو کیسم وردار.
در بعضی گویش ها بجای جیب یا جیف از لفظ کیسه به همین معنا استفاده می کنند.
مثال، یه ده هزار تومانی از تو کیسم وردار.