حد ناقص. [ ح َدْ دِ ق ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح منطق ) تعریفی که بفصل قریب تنها یا با جنس بعید باشد مانند تعریف انسان به ناطق یا جسم ناطق. ( تعریفات جرجانی ص 57 ). رجوع به قول شارح شود.
فرهنگ فارسی
در اصطلاح منطق تعریفی که بفصل قریب تنها یا با جنس بعید باشد مانند تعریف انسان به ناطق یا جسم ناطق
