حسابداری دوبل ( یا حسابداری دوطرفه یا دفترداری دوطرفه ) نوعی از حسابداری است.
در حسابداری اولیه، اطلاعات انجام هر گونه عملیات به صورت سیاق نگهداری می شده است و به این گونه حسابداری حسابداری سیاق گفته می شده است. به عنوان مثال، نمونه زیر بخشی از این حسابداری است:
• ۱۳۸۵/۱/۱ مبلغ ۱۰۰۰ ریال جنس به صورت نقدی خریداری شد.
• ۱۳۸۵/۱/۲ مبلغ ۱۳۴ ریال بابت هزینه ملزومات اداری و خرید نوشت افزار هزینه شد.
• ۱۳۸۵/۱/۳ ۲۰ قطعه فرش به صورت ۵۰۰۰ نقد و ۳۰۰۰ نسیه خریداری شد.
در حسابداری دوبل حساب های مختلفی وجود دارند که این حساب ها یا از نوع بدهکار یا از نوع بستانکار می باشند. شناخت و درک حساب ها اصل حسابداری را تشکیل می دهد. حساب بدهکار و حساب بستانکار با مفهوم بدهکار و بستانکار در محاوره تفاوت دارد.
چند نمونه حساب بدهکار عبارتند از حساب صندوق، حساب ملزومات اداری، هزینه ها، حساب بدهکاران و حساب خرید. حساب های بستانکاران، فروش و درآمد نیز از نوع بستانکار هستند.
افزایش در حساب های بدهکاری، حساب را بدهکار و کاهش آن حساب را بستانکار می کند. افزایش در حساب های بستانکاری، حساب را بستانکار و کاهش آن حساب را بدهکار می کند.
برای مثال، وقتی پولی از صندوق برداشته می شود، چون حساب صندوق از نوع بدهکاری است و چون موجودی صندوق کاهش پیدا می کند، گفته می شود که حساب صندوق، یا به اختصار صندوق، بستانکار شده است. یا مثلاً وقتی ملزوماتی برای شرکت خریداری می شود، چون ملزومات اضافه می گردد، حساب ملزومات بدهکار می شود. در آخرین مثال، فرض کنید جنسی خریداری شده است، چون موجودی خرید افزایش یافته و حساب خرید از نوع بدهکاری است، خرید بدهکار می شود.
در حسابداری دوبل هر عمل حسابداری که آرتیکل نامیده می شود، به صورت جابه جایی بین حساب های بدهکار یا بستانکار ثبت می گردد. پس ثبت هر آرتیکل شامل ثبت تاریخ وقوع فعالیت مالی، ثبت حساب های بدهکار و بستانکار و شرح عملیات است. در هر آرتیکل ابتدا حساب بدهکار و سپس حساب بستانکار ثبت می شود.
مثلاً عملیات فوق به صورت زیر در حسابداری دوبل ثبت می گردد: ۱۳۸۵/۱/۱ خرید ۱۰۰۰ صندوق ۱۰۰۰ خرید نقدی جنس: ( دقت کنید: چون جنس خریداری شده، پس موجودی حساب خرید افزایش یافته است. از طرفی چون خرید نقدی بوده مبلغ از صندوق برای این خرید برداشته شده است، پس خرید ۱۰۰۰ بدهکار و صندوق ۱۰۰۰ بستانکار می شود ) ۱۳۸۵/۱/۲ ملزومات ۱۳۴ صندوق ۱۳۴ پرداخت هزینه ملزومات ( دقت کنید: چون ملزومات از نوع حساب بدهکاران است، خرید آن موجب افرایش ملزومات می شود و چون خرید نقدی بوده و حساب صندوق کاهش یافته است، بستانکار می شود ) ۱۳۸۵/۱/۳ خرید ۸۰۰۰ صندوق ۵۰۰۰ بستانکاران ۳۰۰۰ خرید فرش ( دقت کنید: چون مبلغی از خرید نقدی و مبلغی نسیه بوده است، پس در اثر این خرید اولاً صندوق کاهش پیدا کرده و بستانکار می شود، دوماً حساب بستانکاران شرکت افزایش پیدا می کند و چون حساب بستانکاران از نوع بستانکاری است، افزایش آن موجب بستانکاری می شود. همان طور که ملاحظه می کنید در این آرتیکل یک حساب بدهکار و دو حساب بستانکار شده اند ) همان گونه که ملاحظه کردید، در هر آرتیکل مجموع طرف بدهکار ( که اول نوشته می شود ) با مجموع طرف بستانکار برابر می باشد. به همین دلیل همواره ثبت اطلاعات در حسابداری دوبل تراز می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حسابداری اولیه، اطلاعات انجام هر گونه عملیات به صورت سیاق نگهداری می شده است و به این گونه حسابداری حسابداری سیاق گفته می شده است. به عنوان مثال، نمونه زیر بخشی از این حسابداری است:
• ۱۳۸۵/۱/۱ مبلغ ۱۰۰۰ ریال جنس به صورت نقدی خریداری شد.
• ۱۳۸۵/۱/۲ مبلغ ۱۳۴ ریال بابت هزینه ملزومات اداری و خرید نوشت افزار هزینه شد.
• ۱۳۸۵/۱/۳ ۲۰ قطعه فرش به صورت ۵۰۰۰ نقد و ۳۰۰۰ نسیه خریداری شد.
در حسابداری دوبل حساب های مختلفی وجود دارند که این حساب ها یا از نوع بدهکار یا از نوع بستانکار می باشند. شناخت و درک حساب ها اصل حسابداری را تشکیل می دهد. حساب بدهکار و حساب بستانکار با مفهوم بدهکار و بستانکار در محاوره تفاوت دارد.
چند نمونه حساب بدهکار عبارتند از حساب صندوق، حساب ملزومات اداری، هزینه ها، حساب بدهکاران و حساب خرید. حساب های بستانکاران، فروش و درآمد نیز از نوع بستانکار هستند.
افزایش در حساب های بدهکاری، حساب را بدهکار و کاهش آن حساب را بستانکار می کند. افزایش در حساب های بستانکاری، حساب را بستانکار و کاهش آن حساب را بدهکار می کند.
برای مثال، وقتی پولی از صندوق برداشته می شود، چون حساب صندوق از نوع بدهکاری است و چون موجودی صندوق کاهش پیدا می کند، گفته می شود که حساب صندوق، یا به اختصار صندوق، بستانکار شده است. یا مثلاً وقتی ملزوماتی برای شرکت خریداری می شود، چون ملزومات اضافه می گردد، حساب ملزومات بدهکار می شود. در آخرین مثال، فرض کنید جنسی خریداری شده است، چون موجودی خرید افزایش یافته و حساب خرید از نوع بدهکاری است، خرید بدهکار می شود.
در حسابداری دوبل هر عمل حسابداری که آرتیکل نامیده می شود، به صورت جابه جایی بین حساب های بدهکار یا بستانکار ثبت می گردد. پس ثبت هر آرتیکل شامل ثبت تاریخ وقوع فعالیت مالی، ثبت حساب های بدهکار و بستانکار و شرح عملیات است. در هر آرتیکل ابتدا حساب بدهکار و سپس حساب بستانکار ثبت می شود.
مثلاً عملیات فوق به صورت زیر در حسابداری دوبل ثبت می گردد: ۱۳۸۵/۱/۱ خرید ۱۰۰۰ صندوق ۱۰۰۰ خرید نقدی جنس: ( دقت کنید: چون جنس خریداری شده، پس موجودی حساب خرید افزایش یافته است. از طرفی چون خرید نقدی بوده مبلغ از صندوق برای این خرید برداشته شده است، پس خرید ۱۰۰۰ بدهکار و صندوق ۱۰۰۰ بستانکار می شود ) ۱۳۸۵/۱/۲ ملزومات ۱۳۴ صندوق ۱۳۴ پرداخت هزینه ملزومات ( دقت کنید: چون ملزومات از نوع حساب بدهکاران است، خرید آن موجب افرایش ملزومات می شود و چون خرید نقدی بوده و حساب صندوق کاهش یافته است، بستانکار می شود ) ۱۳۸۵/۱/۳ خرید ۸۰۰۰ صندوق ۵۰۰۰ بستانکاران ۳۰۰۰ خرید فرش ( دقت کنید: چون مبلغی از خرید نقدی و مبلغی نسیه بوده است، پس در اثر این خرید اولاً صندوق کاهش پیدا کرده و بستانکار می شود، دوماً حساب بستانکاران شرکت افزایش پیدا می کند و چون حساب بستانکاران از نوع بستانکاری است، افزایش آن موجب بستانکاری می شود. همان طور که ملاحظه می کنید در این آرتیکل یک حساب بدهکار و دو حساب بستانکار شده اند ) همان گونه که ملاحظه کردید، در هر آرتیکل مجموع طرف بدهکار ( که اول نوشته می شود ) با مجموع طرف بستانکار برابر می باشد. به همین دلیل همواره ثبت اطلاعات در حسابداری دوبل تراز می باشد.
wiki: حسابداری دوطرفه