[ویکی فقه] حسن ارفع " فرزند "میرزا رضاخان ارفع الدوله دانش تحصیلات خود را به اقتضای شغل پدر که غالباً مقام سفارت داشت، در استانبول و پاریس انجام داد و پس از بازگشت به ایران رئیس ستاد ارتش ایران در سال های ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۶ میلادی گشت او از همکاران کودتای ۲۸ مرداد بود.
"حسن ارفع" فرزند "میرزا رضاخان ارفع الدوله دانش" در سال ۱۲۷۳ش. در «تفلیس» به دنیا آمد. پدرش کنسول ایران در آن شهر کار می کرد. ارفع الدوله در استانبول و قفقاز تحصیلات خود را تکمیل کرد و پس از بازگشت، به مقام آجودانی ولیعهد "مظفرمیرزا" در تبریز نائل شد و چندی به مقام مستشاری سفارت ایران در روس تعیین شد. در سال ۱۲۷۴ش. با دریافت لقب «ارفع الدوله» به سمت وزیر مختار ایران در دربار روس تعیین شد. پس از دست و پا کردن وام برای سفر "مظفرالدین شاه" به اروپا، از سوی او لقب پرنسسی دریافت کرد و در ۱۲۸۱ به سمت سفیر کبیری ایران در عثمانی منصوب شد.
تحصیلات
حسن ارفع تحصیلات خود را به اقتضای شغل پدر که غالباً مقام سفارت داشت، در استانبول و پاریس انجام داد، از دانشکده نظامی "سن سیر" و "سمور" فرانسه فارغ التحصیل گردید و دانشگاه جنگ آن کشور را نیز گذرانید. بعد از بازگشت وارد ارتش ایران شد. در آن ایام در ایران دو نیروی نظامی وجود داشت، یکی نیروی «قزاق» که به وسیله روس ها اداره می شد و دیگری «ژاندارمری» که مستشار سوئدی داشت. داوطلبان مدرسه قزاق با تحصیلات اندک وارد آموزشگاه می شدند و پس از مدتی با درجه گروهبانی بیرون می آمدند. «رضاخان میر پنج»، «سپهبد امیر احمدی» همه از تعلیم دیده های مدرسه قزاقخانه بودند. تشکیلات نظامی دیگر، ژاندارمری بود که به وسیله افسران تحصیل کرده ی سوئدی اداره می شد. او مدتی در آنجا خدمت کرد، تا آنکه در سال ۱۳۰۴ش. هنگامی که دولت تصمیم گرفت، یک وابسته نظامی به «انگلیس» بفرستد، کسی را بهتر از او نیافت. ارفع علاوه بر دیدن دوره های مختلف، به پنج زبان خارجی که روسی، انگلیسی، فرانسوی، ترکی و آلمانی بود، آشنایی داشت. او در این سفر با یک دختر انگلیسی ازدواج کرد و بعد، از انگلیس به فرانسه رفت و دوره دانشگاه جنگ را در آنجا دید. هنگامی که به ایران بازگشت، تحصیلاتش معادل فرماندهی عالی ستاد شناخته شد و به معاونت دانشکده افسری و پس از مدتی به ریاست آن دانشکده منصوب شد. سپس به استادی دانشگاه جنگ رسید و هم زمان با درجه سرتیپی به ریاست سواره نظام کشور منصوب شد و با سمت مربی سواره نظام، واحدهای مختلف را اداره می کرد. در سال ۱۳۱۸ با ارتقاء به درجه سرتیپی، مدیر دروس دانشگاه جنگ شد و مدتی نیز فرمانده لشگر اول و فرمانده آماده گاه تعلیماتی ارتش بود.
مسئولیت ها از شهریور ۱۳۲۰
سرلشگر ارفع در سال های ۱۳۲۰ـ ۱۳۲۵ش. یکی از چهره های فعال سیاسی ـ اطلاعاتی ایران بود و عملیات گسترده ای را سازمان می داد. این عملیات توسط دو افسر آمریکایی هدایت می شد. او علاوه بر حزب مخفی که وی با نام «نهضت ملی» در ارتش تاسیس کرد و عناصری چون "محمدحسن اخوی"، "محمود ارم"، "حسین منوچهری" (آریانا) را شامل می شد، وی گرداننده سه حزب سیاسی وابسته به استعمار انگلیس نیز بود. حزب «افق آسیا» که توسط ارفع و "دکتر هومن" (معاون وقت وزارت دربار) تشکیل شده بود و کسانی چون "علی دشتی"، "مورخ الدوله سپهر"، "داریوش همایون" و "خواجه نوری" و همچنین حزب شبه فاشیستی «آریا» به رهبری "هادی سپهر" و «سومکا» به رهبری "داوود منشیزاده" شکل گرفت.
← معاونت ستاد ارتش
...
"حسن ارفع" فرزند "میرزا رضاخان ارفع الدوله دانش" در سال ۱۲۷۳ش. در «تفلیس» به دنیا آمد. پدرش کنسول ایران در آن شهر کار می کرد. ارفع الدوله در استانبول و قفقاز تحصیلات خود را تکمیل کرد و پس از بازگشت، به مقام آجودانی ولیعهد "مظفرمیرزا" در تبریز نائل شد و چندی به مقام مستشاری سفارت ایران در روس تعیین شد. در سال ۱۲۷۴ش. با دریافت لقب «ارفع الدوله» به سمت وزیر مختار ایران در دربار روس تعیین شد. پس از دست و پا کردن وام برای سفر "مظفرالدین شاه" به اروپا، از سوی او لقب پرنسسی دریافت کرد و در ۱۲۸۱ به سمت سفیر کبیری ایران در عثمانی منصوب شد.
تحصیلات
حسن ارفع تحصیلات خود را به اقتضای شغل پدر که غالباً مقام سفارت داشت، در استانبول و پاریس انجام داد، از دانشکده نظامی "سن سیر" و "سمور" فرانسه فارغ التحصیل گردید و دانشگاه جنگ آن کشور را نیز گذرانید. بعد از بازگشت وارد ارتش ایران شد. در آن ایام در ایران دو نیروی نظامی وجود داشت، یکی نیروی «قزاق» که به وسیله روس ها اداره می شد و دیگری «ژاندارمری» که مستشار سوئدی داشت. داوطلبان مدرسه قزاق با تحصیلات اندک وارد آموزشگاه می شدند و پس از مدتی با درجه گروهبانی بیرون می آمدند. «رضاخان میر پنج»، «سپهبد امیر احمدی» همه از تعلیم دیده های مدرسه قزاقخانه بودند. تشکیلات نظامی دیگر، ژاندارمری بود که به وسیله افسران تحصیل کرده ی سوئدی اداره می شد. او مدتی در آنجا خدمت کرد، تا آنکه در سال ۱۳۰۴ش. هنگامی که دولت تصمیم گرفت، یک وابسته نظامی به «انگلیس» بفرستد، کسی را بهتر از او نیافت. ارفع علاوه بر دیدن دوره های مختلف، به پنج زبان خارجی که روسی، انگلیسی، فرانسوی، ترکی و آلمانی بود، آشنایی داشت. او در این سفر با یک دختر انگلیسی ازدواج کرد و بعد، از انگلیس به فرانسه رفت و دوره دانشگاه جنگ را در آنجا دید. هنگامی که به ایران بازگشت، تحصیلاتش معادل فرماندهی عالی ستاد شناخته شد و به معاونت دانشکده افسری و پس از مدتی به ریاست آن دانشکده منصوب شد. سپس به استادی دانشگاه جنگ رسید و هم زمان با درجه سرتیپی به ریاست سواره نظام کشور منصوب شد و با سمت مربی سواره نظام، واحدهای مختلف را اداره می کرد. در سال ۱۳۱۸ با ارتقاء به درجه سرتیپی، مدیر دروس دانشگاه جنگ شد و مدتی نیز فرمانده لشگر اول و فرمانده آماده گاه تعلیماتی ارتش بود.
مسئولیت ها از شهریور ۱۳۲۰
سرلشگر ارفع در سال های ۱۳۲۰ـ ۱۳۲۵ش. یکی از چهره های فعال سیاسی ـ اطلاعاتی ایران بود و عملیات گسترده ای را سازمان می داد. این عملیات توسط دو افسر آمریکایی هدایت می شد. او علاوه بر حزب مخفی که وی با نام «نهضت ملی» در ارتش تاسیس کرد و عناصری چون "محمدحسن اخوی"، "محمود ارم"، "حسین منوچهری" (آریانا) را شامل می شد، وی گرداننده سه حزب سیاسی وابسته به استعمار انگلیس نیز بود. حزب «افق آسیا» که توسط ارفع و "دکتر هومن" (معاون وقت وزارت دربار) تشکیل شده بود و کسانی چون "علی دشتی"، "مورخ الدوله سپهر"، "داریوش همایون" و "خواجه نوری" و همچنین حزب شبه فاشیستی «آریا» به رهبری "هادی سپهر" و «سومکا» به رهبری "داوود منشیزاده" شکل گرفت.
← معاونت ستاد ارتش
...
wikifeqh: حسن_ارفع