حسن یزدی
لغت نامه دهخدا
حسن یزدی. [ ح َ س َ ن ِ ی َ ] ( اِخ ) رجوع به تاج الدین شود.
حسن یزدی. [ ح َ س َ ن ِ ی َ ] ( اِخ ) رجوع به حسن اشکذری شود.
حسن یزدی. [ ح َ س َ ن ِ ی َ ] ( اِخ ) شاعر و نامش حسنعلی بود. وی برادر عطار یزدی است. به مصر و حجاز و هندسفر کرد و در نود سالگی درگذشت. ( ذریعه ج 9 ص 246 ).
حسن یزدی. [ ح َ س َ ن ِ ی َ ] ( اِخ )ابن محمد علی. از شاگردان سید مجاهد. درگذشته 1242هَ. ق. و صاحب ریاض المسائل بوده و اصلاح العمل استاد خویش را بنام «اکمال الاصلاح » درآورده است. ( ذریعه ج 2 ص 281 و ج 3 ص 466 ). و نیز او راست : «حجیة الاستصحاب »که در 1239 هَ. ق. نگاشته است. ( ذریعه ج 6 ص 271 ).
حسن یزدی. [ ح َ س َ ن ِ ی َ ]( اِخ ) ابن مرتضی بن احمدبن حسین زواره یی یزدی حایری.درگذشته 1315 هَ. ق. او راست : چند ارجوزه ( منظومه به بحر رجز ) و جز آن. ( ذریعه ج 1 ص 463 و ج 2 ص 272 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید