حسین حلی

[ویکی شیعه] شیخ حسین حلّی، فقیه شیعه قرن چهاردهم، از شاگردان میرزا محمدحسین نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی است. او استاد محمدتقی حکیم، محمد سعید حکیم و سید رضی شیرازی بوده است.
حسین در حدود ۱۳۰۹ در نجف به دنیا آمد. وی اهل عیفار (منطقه ای در عراق، در نزدیکی حلّه) و از طایفه طفیل بود. پدرش، علی بن حسین حلی (متوفی ۱۳۴۴) عالمی پرهیزکار بود که در جوانی حلّه را ترک کرده، در نجف سکونت گزید. حسین برادر شاعر و فاضلی به نام حسن داشت که از وی بزرگ تر بود و در ۱۳۳۷ در جوانی براثر بیماری درگذشت. از او دو اثر، کتاب فی علم الصرف و دیوان شعر، باقی مانده است.
حسین حلّی در سال ۱۳۹۴ق / ۱۳۵۳ش در نجف درگذشت. قبر وی در حجره شماره ۲۱ صحن حرم امام علی(ع) قرار دارد. او را پرهیزکار، خوش خلق و متواضع توصیف کرده و گفته اند که از ریاست و زعامت دوری می جست.