حسین کاظم زاده ( ۲۰ دی ۱۲۶۲ در تبریز - ۲۷ اسفند ۱۳۴۰ در سوئیس ) معروف به ایرانشهر از دانشمندان و نویسندگان نامدار ایرانی است. شهرت وی به «ایرانشهر»، به دلیل انتشار مجله ای به همین نام بین سال های ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۶ شمسی است. وی برادر دمکرات معروف، دکتر زین العابدین است. او مدتی دیپلمات سفارت ایران در لندن بود. [۱]
... [مشاهده متن کامل]
حسین فرزند حاج میرزا کاظم در شهر تبریز چشم به جهان گشود. وی در استانبول انجمنی مخفی به نام «انجمن برادران ایرانی» را برای پیشبرد جنبش مشروطه پایه گذاری کرد. ایرانشهر از سال ۱۳۱۵ خورشیدی در روستای دگرسهایم ایالت سنت گالن سوییس به تالیف و نگارش کتاب های گوناگون همت گماشت. او به زبان های فرانسه و انگلیسی و آلمانی آشنائی داشت و مدتها در دانشگاه کمبریج با سمت معاونت پروفسور ادوارد براون خاورشناس معروف زبان فارسی تدریس می کرده است.
کاظم زاده در برلین با همکاری ابراهیم پورداوود و چند تن دیگر مجلهٔ ایرانشهر را منتشر می کرد. شمارهٔ نخست این مجله در ۲۲ ژوئن ۱۹۱۹ در ۱۶ صفحه انتشار یافت.
کاظم زاده در اواخر عمر در سوییس به عرفان روی آورد و مکتب عرفان باطنی را بنیان گذارد [۲].
آثار [ویرایش]
اصول اساسی فن تربیت
راه نو در سیر نژاد نو
راه نو در تعلیم وتربیت
رهبر نژاد نو
شرح زندگانی زرتشت
شرح زندگانی پیامبر اسلام
شرح حال و آثار مولانا
اسرار هبوط آدم و حوا و قصه بهشت و کیمیای حقیقی
مناجات باطنی
علل دردهای جسمانی
تداوی روحی
پانویس [ویرایش]
↑ رضا بیگدلو: ۱۳۸۰، ص ۱۸۶
↑ شرح حال و زندگی سیاسی - فرهنگی حسین کاظم زاده ایرانشهر
منابع [ویرایش]
ابراهیم پورداوود، آناهیتا
رضا بیگدلو: ۱۳۸۰، باستان گرایی در تاریخ معاصر ایران، چاپ اول: تهران، نشر مرکز.
رده های صفحه: اهالی تبریزروشنفکران اهل ایرانروزنامه نگاران اهل ایرانزادگان ۱۲۶۲دیپلمات های اهل ایرانایرانیان مقیم سوییسمترجمان اهل ایرانعارفان اهل ایران
همچنین:
Hossein Kazemzadeh wurde als Sohn des Arztes H. M. Kazem in Tabriz geboren. Über die Schulausbildung des jungen Hossein ist nichts weiter bekannt. Seine Berufstätigkeit begann Hossein Kazemzadeh 1902 an einer von ihm gegründeten Reformschule in Tabriz als Lehrer. 1904 wurde die Schule auf Intervention der islamischen Geistlichkeit geschlossen. Kazemzadeh verließ den Iran und arbeitete ab 1905 als Sekretär beim iranischen Generalkonsulat in Istanbul. Gleichzeitig schrieb er sich an der dortigen Universität ein, studierte Rechtswissenschaften und schloss mit einem Lizenziat ab.
1910 schrieb sich Kazemzadeh an der Katholischen Universität Löwen in Staats - und Sozialwissenschaften ein und schloss dort ebenfalls mit einem entsprechenden Lizenziat ab. Ab 1912 studierte er an der Sorbonne in Paris Geschichte, Philologie, Journalistik und Soziologie.
1913 zog es Kazemzadeh nach England zu Prof. Edward Granville Browne, einem der führenden Orientalisten der damaligen Zeit. Hossein Kazemzadeh arbeitete zwei Jahre als Lektor für persische Sprache am Pembroke College der Universität Cambridge.
Nach dem Ausbruch des Ersten Weltkrieges lud die deutsche Reichsregierung mehrere persische Intellektuelle nach Berlin ein, um eine national gesinnte Widerstandsgruppe aufzubauen. Seyyed Hassan Taqizadeh nahm die Einladung an, zog nach Berlin und gab zusammen mit Mohammad Ali Jamalzadeh und Mohammad Ghazvini die Zeitschrift Kaveh heraus, die als eine der besten jemals erschienen Exilzeitschriften gilt. Taqizadeh gründete zusammen mit anderen Exiliranern am 29. Januar 1917 die „Deutsch - Persische Gesellschaft E. V. “. Hossein Kazemzadeh schloss sich dieser Exilatengruppe zunächst an.
Als die Reichsregierung nach dem Ende des Krieges die Finanzierung der Gruppe um Hossein Taqizadeh einstellte, ging der ebenfalls aus Tabriz stammende Taqizadeh in den Iran zurück. Während sich Taqizadeh im Iran als Abgeordneter des iranischen Parlaments und Berater von Reza Schah Pahlavi politisch engagierte, blieb Hossein Kazemzadeh in Berlin und gründete 1918 den Orientalischen Zeitschriftenverlag Iranschähr GmbH. Kazemzadeh gab eine gleichnamige persischsprachige Monatszeitschrift und über 20 Druckschriften und Bücher heraus, die einen großen Einfluss auf das Entstehen eines iranischen Nationalbewusstseins haben sollten. Aufgrund des großen Bekanntheitsgrades seiner Zeitschrift erhielt Hossein Kazemzadeh bald den Beinamen „Iranschähr ( Das Land Iran ) “, der ein fester Namensbestandteil werden sollte.
Kazemzadeh erlebte den aufstrebenden Nationalsozialismus in Berlin und verließ 1936 Deutschland. Auf Einladung des Iranisch - schweizerischen Studentenvereins hielt Hossein Kazemzadeh eine Vorlesungsreihe an der ETH Zürich. Hossein Kazemzadeh Iranschähr zog in die Schweiz nach Degersheim SG und setzte dort seine schriftstellerische Tätigkeit fort. Statt national orientierter Schriften entwickelte er ein mystisch inspiriertes Weltbild, in dem er die göttliche Liebe und das selbstlose Opfer in den Mittelpunkt seines Denkens rückte.
Kazemzadeh, hielt zahlreiche Vorträge über Kulturprobleme und die „Erneuerung der Welt“. 1942 gründete er eine eigene „Mystisch - Esoterische Schule“ und sog. „Lichtkreise“, in denen er seine Idee von einem neuen M . . .
... [مشاهده متن کامل]
حسین فرزند حاج میرزا کاظم در شهر تبریز چشم به جهان گشود. وی در استانبول انجمنی مخفی به نام «انجمن برادران ایرانی» را برای پیشبرد جنبش مشروطه پایه گذاری کرد. ایرانشهر از سال ۱۳۱۵ خورشیدی در روستای دگرسهایم ایالت سنت گالن سوییس به تالیف و نگارش کتاب های گوناگون همت گماشت. او به زبان های فرانسه و انگلیسی و آلمانی آشنائی داشت و مدتها در دانشگاه کمبریج با سمت معاونت پروفسور ادوارد براون خاورشناس معروف زبان فارسی تدریس می کرده است.
کاظم زاده در برلین با همکاری ابراهیم پورداوود و چند تن دیگر مجلهٔ ایرانشهر را منتشر می کرد. شمارهٔ نخست این مجله در ۲۲ ژوئن ۱۹۱۹ در ۱۶ صفحه انتشار یافت.
کاظم زاده در اواخر عمر در سوییس به عرفان روی آورد و مکتب عرفان باطنی را بنیان گذارد [۲].
آثار [ویرایش]
اصول اساسی فن تربیت
راه نو در سیر نژاد نو
راه نو در تعلیم وتربیت
رهبر نژاد نو
شرح زندگانی زرتشت
شرح زندگانی پیامبر اسلام
شرح حال و آثار مولانا
اسرار هبوط آدم و حوا و قصه بهشت و کیمیای حقیقی
مناجات باطنی
علل دردهای جسمانی
تداوی روحی
پانویس [ویرایش]
↑ رضا بیگدلو: ۱۳۸۰، ص ۱۸۶
↑ شرح حال و زندگی سیاسی - فرهنگی حسین کاظم زاده ایرانشهر
منابع [ویرایش]
ابراهیم پورداوود، آناهیتا
رضا بیگدلو: ۱۳۸۰، باستان گرایی در تاریخ معاصر ایران، چاپ اول: تهران، نشر مرکز.
رده های صفحه: اهالی تبریزروشنفکران اهل ایرانروزنامه نگاران اهل ایرانزادگان ۱۲۶۲دیپلمات های اهل ایرانایرانیان مقیم سوییسمترجمان اهل ایرانعارفان اهل ایران
همچنین:
Hossein Kazemzadeh wurde als Sohn des Arztes H. M. Kazem in Tabriz geboren. Über die Schulausbildung des jungen Hossein ist nichts weiter bekannt. Seine Berufstätigkeit begann Hossein Kazemzadeh 1902 an einer von ihm gegründeten Reformschule in Tabriz als Lehrer. 1904 wurde die Schule auf Intervention der islamischen Geistlichkeit geschlossen. Kazemzadeh verließ den Iran und arbeitete ab 1905 als Sekretär beim iranischen Generalkonsulat in Istanbul. Gleichzeitig schrieb er sich an der dortigen Universität ein, studierte Rechtswissenschaften und schloss mit einem Lizenziat ab.
1910 schrieb sich Kazemzadeh an der Katholischen Universität Löwen in Staats - und Sozialwissenschaften ein und schloss dort ebenfalls mit einem entsprechenden Lizenziat ab. Ab 1912 studierte er an der Sorbonne in Paris Geschichte, Philologie, Journalistik und Soziologie.
1913 zog es Kazemzadeh nach England zu Prof. Edward Granville Browne, einem der führenden Orientalisten der damaligen Zeit. Hossein Kazemzadeh arbeitete zwei Jahre als Lektor für persische Sprache am Pembroke College der Universität Cambridge.
Nach dem Ausbruch des Ersten Weltkrieges lud die deutsche Reichsregierung mehrere persische Intellektuelle nach Berlin ein, um eine national gesinnte Widerstandsgruppe aufzubauen. Seyyed Hassan Taqizadeh nahm die Einladung an, zog nach Berlin und gab zusammen mit Mohammad Ali Jamalzadeh und Mohammad Ghazvini die Zeitschrift Kaveh heraus, die als eine der besten jemals erschienen Exilzeitschriften gilt. Taqizadeh gründete zusammen mit anderen Exiliranern am 29. Januar 1917 die „Deutsch - Persische Gesellschaft E. V. “. Hossein Kazemzadeh schloss sich dieser Exilatengruppe zunächst an.
Als die Reichsregierung nach dem Ende des Krieges die Finanzierung der Gruppe um Hossein Taqizadeh einstellte, ging der ebenfalls aus Tabriz stammende Taqizadeh in den Iran zurück. Während sich Taqizadeh im Iran als Abgeordneter des iranischen Parlaments und Berater von Reza Schah Pahlavi politisch engagierte, blieb Hossein Kazemzadeh in Berlin und gründete 1918 den Orientalischen Zeitschriftenverlag Iranschähr GmbH. Kazemzadeh gab eine gleichnamige persischsprachige Monatszeitschrift und über 20 Druckschriften und Bücher heraus, die einen großen Einfluss auf das Entstehen eines iranischen Nationalbewusstseins haben sollten. Aufgrund des großen Bekanntheitsgrades seiner Zeitschrift erhielt Hossein Kazemzadeh bald den Beinamen „Iranschähr ( Das Land Iran ) “, der ein fester Namensbestandteil werden sollte.
Kazemzadeh erlebte den aufstrebenden Nationalsozialismus in Berlin und verließ 1936 Deutschland. Auf Einladung des Iranisch - schweizerischen Studentenvereins hielt Hossein Kazemzadeh eine Vorlesungsreihe an der ETH Zürich. Hossein Kazemzadeh Iranschähr zog in die Schweiz nach Degersheim SG und setzte dort seine schriftstellerische Tätigkeit fort. Statt national orientierter Schriften entwickelte er ein mystisch inspiriertes Weltbild, in dem er die göttliche Liebe und das selbstlose Opfer in den Mittelpunkt seines Denkens rückte.
Kazemzadeh, hielt zahlreiche Vorträge über Kulturprobleme und die „Erneuerung der Welt“. 1942 gründete er eine eigene „Mystisch - Esoterische Schule“ und sog. „Lichtkreise“, in denen er seine Idee von einem neuen M . . .