حیوت

لغت نامه دهخدا

حیوت. [ ح َی ْ یو ] ( ع اِ ) مذکر حیة. افعی و مار. ( اقرب الموارد ). مارنر. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ): ویأکل الحیة و الحیوتا. ( اصمعی از اقرب الموارد ).

حیوة. [ ح َ یات ْ ] ( ع اِمص ) رسم الخطی از کلمه حیاةیا حیات خاص قرآن کریم. حیاة. زندگی. ( منتهی الارب ).زندگانی. ( ترجمان عادل ) ( مهذب الاسماء ) :
و تشعل حولک النیران لیلا
کذلک کنت ایام الحیوة.
( از تاریخ بیهقی ).
- حیوة طیبه ؛ روزی حلال. ( منتهی الارب ).
- || بهشت. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

مذکر حیه بمعنی افعی و مار . مار نر .

فرهنگ عمید

* حیات hayāt

پیشنهاد کاربران

بپرس