خاک قند

لغت نامه دهخدا

خاک قند. [ ک ِ ق َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چون قطعه قندی را بشکنند یا بسایند ریزه قند یا پودری را که بسبب شکستن یا سائیدن از قند بدست آید خاک قند گویند.

فرهنگ فارسی

چون قطعه قندی را بشکنند یا بسایند ریزه قند یا پودری را که بسبب شکستن یا سائیدن از قند بدست آید خاک قند گویند.

پیشنهاد کاربران

بپرس