ختک

لغت نامه دهخدا

ختک. [ خ َ ت َ ] ( اِ ) خرجی و خوراکی که هر روز هر یک از رعایا علی السویه به آدم حاکم و مأمور او می دهند. ( از ناظم الاطباء ).

ختک. [ خ َ ت َ ] ( اِخ ) نام قریتی ای است آباد در میان پشاور . ( از انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

ما به مرغ جوان که هنوز تخم نذاشته میگیم ختک ، ، ، رامهرمز ، مربچه
در گفتار عامیانه مردم در کابل و آستان های افغانستان؛ ختک به معنی گلو است.
به نظرم که این نام یک منطقه است یا نام از قبیله است

بپرس