[ویکی فقه] خَسفِ بَیداء، یا خسف در بیداء، به معنای فرورفتن سرزمین بیداء است و منظور از آن فرو رفتن و نابودی لشکریان سفیانی در سرزمین بیداء - بیابانی بین مکه و مدینه - است. این حادثه در برخی روایات یکی از نشانه های قطعی قیام امام زمان (علیه السّلام) دانسته شده است. این حادثه پس از ظهور و قبل از قیام امام دوازدهم (علیه السّلام) اتفاق می افتد.
خسف: زمین را با آنچه برآن بود فرو برد. بیداء: بیابانی بین مکه و مدینه که در زمان ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) فرو می رود و اکنون نیز به همین اسم وجود دارد.رضوی: نام کوهی است که در حجاز بین مدینه و شهر ینبع قرار گرفته است.واژه «خَسْف» به معنای فرو رفتن و پنهان شدن و بَیداء، نام سرزمینی بیابانی و خالی از آب و گیاه، میان مکه و مدینه است. برخی منابع، این مکان را در یک میلی (حدود دو کیلومتری) مسجد شجره به سمت مکه دانسته اند.
معنای اصطلاحی
یکی از نشانه های حتمی قیام امام زمان (علیه السلام)، «خسف بیداء» یا «خسف به بیداء» معرفی شده است و منظور از این اصطلاح این است که سفیانی، لشکر بزرگی به قصد جنگ با امام مهدی عازم مکه می کند اما بین مکه و مدینه در محلی که به سرزمین «بیداء» معروف است به گونه ای معجزه آسا به امر خداوند در زمین فرو می روند. این حادثه در روایات اهل سنت و شیعه، یکی از نشانه های ظهور و قیام امام زمان (علیه السلام) معرفی شده و در شماری از آنها بر حتمی بودن آن تأکید شده است.
← روایتی از امام باقر
برای حضرت یک ظهور است و یک قیام که ابتدا ظهور اتفاق می افتد و در این هنگام حضرت عیسی (علیه السلام) هم با عزت و جلال و عظمت از آسمان فرود می آید و نیز همه روایاتی که در مورد گرد آمدن سیصد و سیزده نفر یاران خاص و دیگر یاران عام سخن می گویند در این هنگام است. از تحقیق در بین روایات چنین بدست می آید که پس از سه ماه و هفده روز بعد از ظهور، قیام جهانی حضرت اتفاق می افتد.
وقایع بعد از ظهور
...
خسف: زمین را با آنچه برآن بود فرو برد. بیداء: بیابانی بین مکه و مدینه که در زمان ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) فرو می رود و اکنون نیز به همین اسم وجود دارد.رضوی: نام کوهی است که در حجاز بین مدینه و شهر ینبع قرار گرفته است.واژه «خَسْف» به معنای فرو رفتن و پنهان شدن و بَیداء، نام سرزمینی بیابانی و خالی از آب و گیاه، میان مکه و مدینه است. برخی منابع، این مکان را در یک میلی (حدود دو کیلومتری) مسجد شجره به سمت مکه دانسته اند.
معنای اصطلاحی
یکی از نشانه های حتمی قیام امام زمان (علیه السلام)، «خسف بیداء» یا «خسف به بیداء» معرفی شده است و منظور از این اصطلاح این است که سفیانی، لشکر بزرگی به قصد جنگ با امام مهدی عازم مکه می کند اما بین مکه و مدینه در محلی که به سرزمین «بیداء» معروف است به گونه ای معجزه آسا به امر خداوند در زمین فرو می روند. این حادثه در روایات اهل سنت و شیعه، یکی از نشانه های ظهور و قیام امام زمان (علیه السلام) معرفی شده و در شماری از آنها بر حتمی بودن آن تأکید شده است.
← روایتی از امام باقر
برای حضرت یک ظهور است و یک قیام که ابتدا ظهور اتفاق می افتد و در این هنگام حضرت عیسی (علیه السلام) هم با عزت و جلال و عظمت از آسمان فرود می آید و نیز همه روایاتی که در مورد گرد آمدن سیصد و سیزده نفر یاران خاص و دیگر یاران عام سخن می گویند در این هنگام است. از تحقیق در بین روایات چنین بدست می آید که پس از سه ماه و هفده روز بعد از ظهور، قیام جهانی حضرت اتفاق می افتد.
وقایع بعد از ظهور
...
wikifeqh: خسف_در_بیداء
[ویکی شیعه] خَسفِ بَیداء، یا خسف در بیداء، به معنای فرورفتن سرزمین بیداء است و منظور از آن فرو رفتن و نابودی لشکریان سفیانی در سرزمین بیداء -بیابانی بین مکه و مدینه- است. این حادثه در برخی روایات یکی از نشانه های قطعی قیام امام زمان (عج) دانسته شده است. این حادثه پس از ظهور و قبل از قیام امام دوازدهم (عج) اتفاق می افتد.
واژه «خَسْف» به معنای فرو رفتن و پنهان شدن و بَیداء، نام سرزمینی بیابانی و خالی از آب و گیاه، میان مکّه و مدینه است. برخی منابع، این مکان را در یک میلی مسجد شجره به سمت مکه دانسته اند.
یکی از نشانه های حتمی قیام امام زمان(عج)، «خسف بیداء» یا «خسف به بیداء» معرفی شده است و منظور از این اصطلاح این است که سفیانی، لشکر بزرگی به قصد جنگ با امام مهدی عازم مکه می کند؛ اما بین مکه و مدینه در محلی که به سرزمین «بیداء» معروف است به گونه ای معجزه آسا به امر خداوند در زمین فرو می روند. این حادثه در روایات اهل سنت و شیعه، یکی از نشانه های ظهور و قیام امام زمان(عج) معرفی شده و در شماری از آنها بر حتمی بودن آن تأکید شده است.
واژه «خَسْف» به معنای فرو رفتن و پنهان شدن و بَیداء، نام سرزمینی بیابانی و خالی از آب و گیاه، میان مکّه و مدینه است. برخی منابع، این مکان را در یک میلی مسجد شجره به سمت مکه دانسته اند.
یکی از نشانه های حتمی قیام امام زمان(عج)، «خسف بیداء» یا «خسف به بیداء» معرفی شده است و منظور از این اصطلاح این است که سفیانی، لشکر بزرگی به قصد جنگ با امام مهدی عازم مکه می کند؛ اما بین مکه و مدینه در محلی که به سرزمین «بیداء» معروف است به گونه ای معجزه آسا به امر خداوند در زمین فرو می روند. این حادثه در روایات اهل سنت و شیعه، یکی از نشانه های ظهور و قیام امام زمان(عج) معرفی شده و در شماری از آنها بر حتمی بودن آن تأکید شده است.
wikishia: خسف_بیداء
[ویکی اهل البیت] خسف: زمین را با آنچه بر آن بود فرو برد.
بیداء: بیابانی بین مکه و مدینه که در زمان ظهور حضرت فرو می رود و اکنون نیز به همین اسم وجود دارد.
رضوی: نام کوهی است که در حجاز بین مدینه و شهر ینبع قرار گرفته است.
برای حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف یک ظهور است و یک قیام که ابتدا ظهور اتفاق می افتد و در این هنگام حضرت عیسی علیه السلام هم با عظمت و جلال و عظمت از آسمان فرود می آید و نیز همه روایاتی که در مورد گرد آمدن سیصد و سیزده نفر یاران خاص و دیگر یاران عام سخن می گویند در این هنگام است. از تحقیق در بین روایات چنین بدست می آید که پس از سه ماه و هفده روز بعد از ظهور، قیام جهانی حضرت اتفاق می افتد.
در این سه ماه و هفده روز حضرت اطلاع رسانی می کنند و دین اسلام را به معنای واقعی همانگونه که نازل شده به تمام جهانیان می شناسانند و اکثر مردم چون دین اسلام را همان گم شده خودشان می یابند که همیشه در عقل و فطرت جستجویش می کرده اند به دین اسلام ایمان می آورند.
مسیحیان جهان نیز چون حضرت عیسی علیه السلام را می بینند که دنباله رو حضرت است و پشت سر حضرت نماز می خواند. اکثر قریب به اتفاق آنها به اسلام ایمان می آورند. سفیانی پس از ظهور حضرت در مکه لشگری را گسیل می دارد که حضرت را به قتل برساند. از طرف دیگر حضرت به همراه وزیرشان به مدینه تشریف برده بودند.
حضرت وقتی از حرکت لشگر سفیانی خبردار می شوند مثل حضرت موسی علیه السلام "خائفا یترقب" (در حالی که ترسان بود) از مدینه به سمت مکه حرکت می کند و در بین راه، در زیر درختی تیره رنگ برای استراحت می نشینند. در این هنگام جبرئیل به صورت مردی از قبیله کلب به نزد ایشان می آید و می گوید: ای بنده خدا در اینجا چکار می کنی؟ حضرت جواب می دهند: ای بنده خدا منتظرم تا امشب بعد از عشا به سوی مکه حرکت کنم و خوشایندم نیست. ناگهان جبرئیل می خندد و از خنده ایشان حضرت جبرئیل را می شناسد.
بیداء: بیابانی بین مکه و مدینه که در زمان ظهور حضرت فرو می رود و اکنون نیز به همین اسم وجود دارد.
رضوی: نام کوهی است که در حجاز بین مدینه و شهر ینبع قرار گرفته است.
برای حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف یک ظهور است و یک قیام که ابتدا ظهور اتفاق می افتد و در این هنگام حضرت عیسی علیه السلام هم با عظمت و جلال و عظمت از آسمان فرود می آید و نیز همه روایاتی که در مورد گرد آمدن سیصد و سیزده نفر یاران خاص و دیگر یاران عام سخن می گویند در این هنگام است. از تحقیق در بین روایات چنین بدست می آید که پس از سه ماه و هفده روز بعد از ظهور، قیام جهانی حضرت اتفاق می افتد.
در این سه ماه و هفده روز حضرت اطلاع رسانی می کنند و دین اسلام را به معنای واقعی همانگونه که نازل شده به تمام جهانیان می شناسانند و اکثر مردم چون دین اسلام را همان گم شده خودشان می یابند که همیشه در عقل و فطرت جستجویش می کرده اند به دین اسلام ایمان می آورند.
مسیحیان جهان نیز چون حضرت عیسی علیه السلام را می بینند که دنباله رو حضرت است و پشت سر حضرت نماز می خواند. اکثر قریب به اتفاق آنها به اسلام ایمان می آورند. سفیانی پس از ظهور حضرت در مکه لشگری را گسیل می دارد که حضرت را به قتل برساند. از طرف دیگر حضرت به همراه وزیرشان به مدینه تشریف برده بودند.
حضرت وقتی از حرکت لشگر سفیانی خبردار می شوند مثل حضرت موسی علیه السلام "خائفا یترقب" (در حالی که ترسان بود) از مدینه به سمت مکه حرکت می کند و در بین راه، در زیر درختی تیره رنگ برای استراحت می نشینند. در این هنگام جبرئیل به صورت مردی از قبیله کلب به نزد ایشان می آید و می گوید: ای بنده خدا در اینجا چکار می کنی؟ حضرت جواب می دهند: ای بنده خدا منتظرم تا امشب بعد از عشا به سوی مکه حرکت کنم و خوشایندم نیست. ناگهان جبرئیل می خندد و از خنده ایشان حضرت جبرئیل را می شناسد.
wikiahlb: خسف_بیداء