خود فریبی

لغت نامه دهخدا

خودفریبی. [ خوَدْ / خُدْ ف ِ / ف َ ] ( حامص مرکب ) گول زنندگی خود. فریب دهندگی خود. عمل خودفریب.

مترادف ها

self-deceit (اسم)
اغفال نفس، خود گول زنی، خود فریبی

self-deception (اسم)
خود فریبی، فریب نفس

پیشنهاد کاربران

توجیه باور خویش با انکار حقیقت
پای فشردن بر امری ناراست برای توجیه روانی خویش
خود را به کوچه ی علی چپ زدن
با گفتن انشاء الله گربه است، زیرِ بارِ پذیرفتن واقعیت نرفتن.
خود فریبی عادت ما گشت ورنه آگهیم
بال کوبیدن به دیوار قفس پرواز نیست
اوردن دلیل موجه اما غیر واقعی برای انجام کار اشتباه یا تکرار اشتباه
میشه خودفریبی

بپرس