خوش پیکر

لغت نامه دهخدا

خوش پیکر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ َ / پ ِ ک َ ]( ص مرکب ) خوش اندام. با پیکر خوب. با پیکر خوش. خوش ترکیب : هیئی ؛ نیکو و خوش پیکر گردیدن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

خوش اندام با پیکر خوب

پیشنهاد کاربران

همایون پیکر. [ هَُ یوم ْ پ َ / پ ِ ک َ ] ( ص مرکب ) دارای پیکر زیبا و باشکوه . خوش اندام : همایون پیکری نغز و خردمندفرستاده به من دارای دربند. نظامی .

بپرس