دایی من

دایی من[ پانویس ۱] ( به فرانسوی: Mon Oncle ) نام فیلمی کمدی ساختهٔ سال ۱۹۵۸ به کارگردانی فیلم ساز فرانسوی ژاک تاتی است. این فیلم اولین فیلم رنگی تاتی بود. دایی من، برندهٔ جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی، جایزهٔ ویژهٔ جشنواره کن سال ۱۹۵۸ و جایزهٔ بهترین فیلم خارجی در حلقهٔ منتقدان فیلم نیویورک شد. این فیلم بیشترین افتخار را نسبت به دیگر فیلم های تاتی کسب کرد.
آقای اولو ( به فرانسوی: M. Hulot ) با پیپی همیشه بر لب با بارانی بلند، چتری دردست و اغلب اوقات خاموش و ساکت، دایی جرارد نه ساله است، جرارد او را دوست دارد و تحسین می کند. خواهر آقای اولو و شوهر و پسرشان ( خانوادهٔ آرپل ) در خانه ای لوکس و فوق مدرن زندگی می کنند و داستان فیلم هم حول وحوش همین خانواده می گذرد. شوهرخواهر اولو مدیر یک کارخانهٔ تولید لوله های پلاستیکی است. فضای خانهٔ این زن و شوهر به شدت ماشینی است و ابزار و آلات مختلف ماشینی و کامپیوتری در خدمت آن ها هستند. زن و شوهر هم به این وسایل وابسته اند ولی پسر کوچک خانواده علاقه ای به این مسائل ندارد و جذب شخصیت بی قیدوبند دایی اش می شود. فضای خانهٔ آرپل ها در تضاد کامل با خانهٔ آقای اولو قرار دارد، خانهٔ اولو در گوشه ای از شهر در طبقهٔ سوم آپارتمانی حقیر قرار دارد. شخصیت آرپل ها هم نسبت به اولو در تناقضی کامل به سر می برد. آرپل ها متظاهر و جاه طلب هستند در حالی که اولو ساده و بی شیله پیله، دست وپاچلفتی و درعین حال مهربان است.
پدر خانواده که این را می بیند تصمیم می گیرد با به کارگیری آقای اولو در کارخانه اش، هر دو را زیر نظر بگیرد. اما این کار هم تأثیری در روابط دوستانهٔ جرارد و دایی اش ندارد، پس آقای آرپل خرابکاری های اولو در کارخانه را بهانه می کند و او را به عنوان فروشندهٔ یکی از شعب کارخانه به شهرستان می فرستد. [ ۲]
• ژاک تاتی درنقش آقای اولو
• ژان پیر زولا درنقش آقای آرپل
• آدریان سروانتی درنقش خانم آرپل
• آلن بیکور درنقش جرارد آرپل
• لوسین فرگی درنقش آقای پیشار
• بتی اشنایدر درنقش بتی ( دختر صاحب خانه )
• ژان فرانسوا مارشال درنقش والتر
• دومینیک ماری درنقش همسایه
• یوآن آرنو درنقش ژرژت ( خدمت کار )
• آدلاید دنیلی درنقش خانم پیشار
• رژی فونتنای درنقش تاجر کمربند
• کلود بدول درنقش فروشندهٔ دوره گرد
• مکس مارتل درنقش مرد مست
• نیکلاس باتائیل درنقش مرد کارگر