درختچه زار[ ۱] ( به انگلیسی: Shrubland، Scrubland ) ، یک جامعه گیاهی است که با پوشش گیاهی چیرهٔ درختچه مشخص می شود که اغلب شامل علف ها، گیاهان و ژئوفیت ها نیز می شود.
در گیاه شناسی و بوم شناسی یک درختچه، یک گیاه چوبی چندشاخه کمتر از ۸ متر ارتفاع و معمولاً با چندین تنه تعریف می شود. درختچه های بلند بیشتر ۲–۸ متر ارتفاع دارند، درختچه های کوچک ۱–۲ متر و زیردرختچه ها کمتر از یک متر ارتفاع دارند. [ ۲]
یک زیستگاه درختچه زار ممکن است به طور طبیعی رخ دهد یا در نتیجهٔ فعالیت های انسانی باشد. ممکن است نوع پوشش گیاهی بالغ در یک منطقه خاص باشد و در طول زمان پایدار بماند، یا یک جامعه انتقالی که به طور موقت در نتیجه یک اختلال، مانند آتش سوزی رخ می دهد. وضعیت پایدار ممکن است با اختلالات طبیعی منظم مانند آتش سوزی یا علف چری حفظ شود. بوته زار به دلیل خطر آتش سوزی ممکن است برای سکونت انسان نامناسب باشد. این اصطلاح در سال ۱۹۰۳ ابداع شد. [ ۳]
گونه های درختچه زاری معمولاً طیف گسترده ای از سازگاری ها را با بروز آتش سوزی نشان می دهند، مانند تولید دانه های سنگین، غده های چوبی لیگنوتوبر و جوانه زنی ناشی از آتش.
ساختار پوشش گیاهی بر اساس ارتفاع و انبوهی به دو دسته تقسیم می شود: الف - برای درختچه هایی با ارتفاع ۲–۸ متر، شکل های ساختاری زیر حاصل می شود:
• پوشش شاخ و برگ انبوه ( ۷۰–۱۰۰٪ ) - درختچه های فشرده
• پوشش شاخ و برگ نیمه انبوه ( ۳۰–۷۰٪ ) - درختچه های باز
• پوشش شاخ و برگ تنک ( < ۱۰٪ ) - درختچه زار باز و بلند
ب - برای درختچه های کمتر از ۲ متر، شکل های ساختاری زیر حاصل می شود:
• پوشش شاخ و برگ انبوه ( ۷۰–۱۰۰٪ ) - خلنگزار فشرده
• پوشش شاخ و برگ نیمه انبوه ( ۳۰–۷۰٪ ) - خلنگزار باز
• پوشش شاخ و برگ تنک ( ۱۰–۳۰٪ ) - درختچه های کم ارتفاع
• پوشش شاخ و برگ بسیار تنک ( < ۱۰٪ ) - درختچه های باز و کم ارتفاع
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر گیاه شناسی و بوم شناسی یک درختچه، یک گیاه چوبی چندشاخه کمتر از ۸ متر ارتفاع و معمولاً با چندین تنه تعریف می شود. درختچه های بلند بیشتر ۲–۸ متر ارتفاع دارند، درختچه های کوچک ۱–۲ متر و زیردرختچه ها کمتر از یک متر ارتفاع دارند. [ ۲]
یک زیستگاه درختچه زار ممکن است به طور طبیعی رخ دهد یا در نتیجهٔ فعالیت های انسانی باشد. ممکن است نوع پوشش گیاهی بالغ در یک منطقه خاص باشد و در طول زمان پایدار بماند، یا یک جامعه انتقالی که به طور موقت در نتیجه یک اختلال، مانند آتش سوزی رخ می دهد. وضعیت پایدار ممکن است با اختلالات طبیعی منظم مانند آتش سوزی یا علف چری حفظ شود. بوته زار به دلیل خطر آتش سوزی ممکن است برای سکونت انسان نامناسب باشد. این اصطلاح در سال ۱۹۰۳ ابداع شد. [ ۳]
گونه های درختچه زاری معمولاً طیف گسترده ای از سازگاری ها را با بروز آتش سوزی نشان می دهند، مانند تولید دانه های سنگین، غده های چوبی لیگنوتوبر و جوانه زنی ناشی از آتش.
ساختار پوشش گیاهی بر اساس ارتفاع و انبوهی به دو دسته تقسیم می شود: الف - برای درختچه هایی با ارتفاع ۲–۸ متر، شکل های ساختاری زیر حاصل می شود:
• پوشش شاخ و برگ انبوه ( ۷۰–۱۰۰٪ ) - درختچه های فشرده
• پوشش شاخ و برگ نیمه انبوه ( ۳۰–۷۰٪ ) - درختچه های باز
• پوشش شاخ و برگ تنک ( < ۱۰٪ ) - درختچه زار باز و بلند
ب - برای درختچه های کمتر از ۲ متر، شکل های ساختاری زیر حاصل می شود:
• پوشش شاخ و برگ انبوه ( ۷۰–۱۰۰٪ ) - خلنگزار فشرده
• پوشش شاخ و برگ نیمه انبوه ( ۳۰–۷۰٪ ) - خلنگزار باز
• پوشش شاخ و برگ تنک ( ۱۰–۳۰٪ ) - درختچه های کم ارتفاع
• پوشش شاخ و برگ بسیار تنک ( < ۱۰٪ ) - درختچه های باز و کم ارتفاع
wiki: درختچه زار