درختکاری

درختکاری ( به انگلیسی: Arboriculture ) کاشت، اداره و مطالعهٔ درختان، درختچه ها و ویره ها و دیگر گیاهان چوبی پایا است. این موضوع هم یک کار علمی و هم یک کار عملی است.
علم درختکاری چگونگی رشد گیاهان را مطالعه کرده و به شیوه های فرهنگی و محیط زیست آنها پاسخ می دهد. عمل درختکاری شامل تکنیکهای فرهنگی مثل انتخاب، کاشت، تربیت، کود دادن، کنترل آفات بیماری زا، هرس، شکل دادن و کندن است.
برای نامیدن فردی که در رشتهٔ درختکاری تمرین کرده یا مطالعه می کند، از واژهٔ درختکار یا متخصص درختکاری استفاده می شود.
جراح درخت معمولاً کسی است که برای برطرف کردن مشکلات و نگهداری درختان تربیت شده است و بنابراین بیشتر در بخشی از فرایند درختکاری مشارکت می کند و یک درختکار نیست.
مدیریت ریسک، مسائل قانونی، و ملاحظات زیبایی شناسی در رشته درختکاری نقش برجسته ای دارند. کسب و کارهای متفاوت نیازمند استخدام درختکاران هستند تا تحقیقات مربوط به خطرات درختان را تکمیل کرده و درختان را در محل مورد نظر برای تأمین تعهدات بهداشت حرفه ای مدیریت کند.
درختکاری در درجهٔ اول روی گیاهان منفرد چوبی و درختانی که برای اهداف دائمی مانند چشم انداز و مطبوع بودن معمولاً در باغ ها، پارکها، چشم اندازهای شهری یا محیط های پرجمعیت، توسط درختکاران برای لذت بردن، حفاظت و بهرمندی انسان نگهداری می شد تأکید کرد. الان این کار جزئی از باغبانی علمی محسوب می شود.