دروازه یشتار ( به عربی: بوابة عشتار ) دروازه بابل است که در حدود سال ۵۷۵ پیش از میلاد به دستور بختنصر ساخته و نام آن از الهه آشوری، ایشتار، گرفته شده است. اصل این دروازه اکنون در موزه پرگامون برلین نگهداری می شود. [ ۱]
دروازه ایشتار را نخستین بار باستان شناس آلمانی رابرت کلدوی[ پ ۱] در جریان حفاری هایش در بابل ( ۱۸۹۹–۱۹۱۷ ) کشف کرد. بقایای این دروازه پس از آنکه موزه پرگامون برلین در سال ۱۹۳۰ گشایش یافت به آنجا منتقل و بازسازی شد. [ ۱]
بعدها به دستور صدام حسین، دروازه ای کوچکتر شبیه به دروازه ایشتار، به عنوان ورودی موزه ای در عراق ساخته شد. این دروازه در طول جنگ عراق آسیب هایی دید. کشور عراق از سال ۱۹۹۰ به دنبال بازگشت دروازه اصلی و سایر آثار وابسته، به آن کشور است.
ارتفاع دروازه ایشتار به بیش از ۱۲ متر می رسیده است. در ضلع جنوبی آن سرسرای بزرگ و راه سنگ فرشی وجود داشته که درازایش به بیش از نیم مایل می رسیده است. سطح دیوار این دروازه از آجرهای فیروزه ای و آبی لعابدار براق پوشیده شده است. بر روی آن ها ردیف هایی از نقش های شیر و اژدها و احشام وجود دارد. [ ۲]
↑ Robert Koldewey
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدروازه ایشتار را نخستین بار باستان شناس آلمانی رابرت کلدوی[ پ ۱] در جریان حفاری هایش در بابل ( ۱۸۹۹–۱۹۱۷ ) کشف کرد. بقایای این دروازه پس از آنکه موزه پرگامون برلین در سال ۱۹۳۰ گشایش یافت به آنجا منتقل و بازسازی شد. [ ۱]
بعدها به دستور صدام حسین، دروازه ای کوچکتر شبیه به دروازه ایشتار، به عنوان ورودی موزه ای در عراق ساخته شد. این دروازه در طول جنگ عراق آسیب هایی دید. کشور عراق از سال ۱۹۹۰ به دنبال بازگشت دروازه اصلی و سایر آثار وابسته، به آن کشور است.
ارتفاع دروازه ایشتار به بیش از ۱۲ متر می رسیده است. در ضلع جنوبی آن سرسرای بزرگ و راه سنگ فرشی وجود داشته که درازایش به بیش از نیم مایل می رسیده است. سطح دیوار این دروازه از آجرهای فیروزه ای و آبی لعابدار براق پوشیده شده است. بر روی آن ها ردیف هایی از نقش های شیر و اژدها و احشام وجود دارد. [ ۲]
↑ Robert Koldewey
wiki: دروازه ایشتار