دریدنوت گونهٔ غالب نبردناو در اوایل سده بیستم بود. اچ ام اس دریدنوت، نخستین از این نوع که سال ۱۹۰۶ به آب انداخته شد، آن چنان تأثیری بر پیشرفت کشتی های جنگی داشت که نبردناوهای مشابه پس از آن «دریدنوت» و نبردناوهای قبل از آن «پیش دریدنوت» نام گرفتند. طراحی دریدنوت از دو جهت انقلاب محسوب می شد: «تماماً بزرگ توپ» با تعداد بی سابقه ای توپ با کالیبر بالا و استفاده از پیش ران توربین بخار. با تبدیل شدن دریدنوت ها به نمادی از قدرت ملی، پدیداری این نبردناوها به عاملی مسابقه تسلیحاتی بین بریتانیا و آلمان را تجدید کرد. با به آب انداخته شدن هر دریدنوت، توازن قوای دریایی، به صورت آنی تغییر می کرد. در نتیجه، در سراسر جهان، رقابت بر سر دریدنوت ها تا اوایل جنگ جهانی اول ادامه یافت. طراحی های متوالی به سرعت، دریدنوت ها را از لحاظ اندازه، تجهیزات، تسلیحات و نیروی پیش ران ارتقا می دادند. پس از پنج سال، نبردناوهای جدید خود دریدنوت را منسوخ نمودند. این ناوهای قدرتمندتر، «فرا دریدنوت» نامیده شدند. پس از جنگ جهانی اول، اغلب دریدنوت های اولیه بر اساس مواد پیمان دریایی واشینگتن کنار گذاشته و اوراق شدند.
اوایل قرن بیستم، منابع بسیار زیادی صرف تولید دریدنوت ها گردید، اما تنها یک نبرد بین ناوگان های بزرگی از دریدنوت رخ داده است. در نبرد یوتلاند در ۱۹۱۶، نیروی دریایی بریتانیا و آلمان در جنگی بدون نتیجه ای مشخص، با یکدیگر جنگیدند. به تدریج، پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که نبردناوهای دیگر، ویژگی های دریدنوت را به ارث بردند و به طور خاص پس از معاهدهٔ نیروی دریایی واشینگتن، اصطلاح دریدنوت به کنار گذاشته شد. این اصطلاح برای رزم ناو حاصل از انقلاب دریدنوت نیز بکار گرفته می شود. [ ۱]
پیشرفت عظیم فناورانه حاصل از انقلاب صنعتی در سده نوزدهم در زمینه ساخت وساز کشتی ها امکان به کارگیری توپ های بزرگ تر و بهتر، زره قوی تر و سنگین تر و موتور بخار سریع تر و پرتوان تر را فراهم آورد. در نتیجه در طول نیمه دوم این سده قدرت های دریایی مختلف نبردناوهای بزرگ تر، بهتر و قدرتمندتری با زره سنگین تر و توپ های هر چه بزرگ تر با قابلیت شلیک تا مسافت های طولانی تر، ساختند. [ ۲]
دهه ۱۸۹۰ شناورهای ناوگان دریایی بریتانیا در انواع و اندازه های مختلف برای انجام رساندن وظایف آن منسوخ و آسیب پذیر به حساب می آمدند. نیروی دریایی بریتانیا نتوانسته بود به خوبی خود را با انقلاب صنعتی هماهنگ نگاه دارد. آخرین نوآوری در این نیرو جایگزین کردن بادبان با پیش ران بخار در حدود ۲۵ سال پیش بود. از آن زمان، با وجود پیشرفت های فناورانه در زمینه های مختلف، طراحی نبردناوهای بریتانیایی تقریباً بدون تغییر باقی مانده بود. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاوایل قرن بیستم، منابع بسیار زیادی صرف تولید دریدنوت ها گردید، اما تنها یک نبرد بین ناوگان های بزرگی از دریدنوت رخ داده است. در نبرد یوتلاند در ۱۹۱۶، نیروی دریایی بریتانیا و آلمان در جنگی بدون نتیجه ای مشخص، با یکدیگر جنگیدند. به تدریج، پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که نبردناوهای دیگر، ویژگی های دریدنوت را به ارث بردند و به طور خاص پس از معاهدهٔ نیروی دریایی واشینگتن، اصطلاح دریدنوت به کنار گذاشته شد. این اصطلاح برای رزم ناو حاصل از انقلاب دریدنوت نیز بکار گرفته می شود. [ ۱]
پیشرفت عظیم فناورانه حاصل از انقلاب صنعتی در سده نوزدهم در زمینه ساخت وساز کشتی ها امکان به کارگیری توپ های بزرگ تر و بهتر، زره قوی تر و سنگین تر و موتور بخار سریع تر و پرتوان تر را فراهم آورد. در نتیجه در طول نیمه دوم این سده قدرت های دریایی مختلف نبردناوهای بزرگ تر، بهتر و قدرتمندتری با زره سنگین تر و توپ های هر چه بزرگ تر با قابلیت شلیک تا مسافت های طولانی تر، ساختند. [ ۲]
دهه ۱۸۹۰ شناورهای ناوگان دریایی بریتانیا در انواع و اندازه های مختلف برای انجام رساندن وظایف آن منسوخ و آسیب پذیر به حساب می آمدند. نیروی دریایی بریتانیا نتوانسته بود به خوبی خود را با انقلاب صنعتی هماهنگ نگاه دارد. آخرین نوآوری در این نیرو جایگزین کردن بادبان با پیش ران بخار در حدود ۲۵ سال پیش بود. از آن زمان، با وجود پیشرفت های فناورانه در زمینه های مختلف، طراحی نبردناوهای بریتانیایی تقریباً بدون تغییر باقی مانده بود. [ ۳]
wiki: دریدنوت