سِر دنیل مایکل بلیک دی - لوئیس ( انگلیسی: Sir Daniel Michael Blake Day - Lewis؛ زادهٔ ۲۹ آوریل ۱۹۵۷ ) بازیگر بازنشستهٔ انگلستانی است. [ ۱] او اغلب به عنوان یکی از برترین بازیگران نسل خودش توصیف می شود. [ ۲] در سال ۲۰۱۲، مجله تایم دی - لوئیس را «بزرگترین بازیگر جهان» نامید[ ۳] و در ۲۰۲۰، نام او در فهرست نیویورک تایمز از ۲۵ بازیگر برتر قرن بیست و یکم آمد. او در ژوئن ۲۰۱۴، در جریان مراسم تولد ملکه انگلستان به دریافت عنوان شوالیه مفتخر شد. [ ۴]
علیرغم اینکه در مدرسه بریستول به شیوه مرسوم و عادی، بازیگری را آموزش می دادند، دی - لوئیس تصمیم گرفت که از سبک متد اکتینگ استفاده کند. به خاطر همین است در فیلم هایی که بازی می کند، خود را وقف نقشش می کند و همچنین به تحقیق دربارهٔ نقش هایش مشهور است. [ ۵] [ ۶] او معمولاً در تمام زمان فیلمبرداری در نقش باقی می ماند؛ حتی اگر به سلامتی اش آسیب برساند یا برایش مضر باشد. [ ۷] دی - لوئیس به عنوان یکی از گزیده کارترین بازیگران صنعت فیلم سازی شناخته می شود، به طوری که از سال ۱۹۹۸ به بعد او تنها در شش فیلم به ایفای نقش پرداخته و تقریباً بین هریک از فیلم هایش پنج سال فاصله افتاده است. [ ۸] او به شدت از زندگی شخصی اش حفاظت می کند به گونه ای که در تمام این سال ها به ندرت مصاحبه کرده و در انظار عمومی ظاهر شده است. [ ۹]
دی - لوئیس در بیشتر سال های دههٔ ۸۰ میلادی، هم در تئاتر حضور داشت هم در سینما. عضویت در «شرکت رویال شکسپیر»[ و ۱] و بازی کردن نقش رومئو در نمایش رومئو و ژولیت و بازی به جای فلوت در نمایش رؤیای شب نیمه تابستان از معدود فعالیت های وی در تئاتر بود. در سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ به ترتیب در فیلم های باونتی و رختشویخانه زیبای من ظاهر شد. اولین ایفای نقش او که هم نظر منتقدان و هم نظر مردم را جلب کرد، در فیلم اتاقی با یک چشم انداز ( ۱۹۸۵ ) بود. بعد از آن، او در فیلم سبکی تحمل ناپذیر هستی ( ۱۹۸۸ ) بازی کرد.
دی - لوئیس جوایز متعددی به دست آورده که مهم ترین آن سه جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد برای فیلم های پای چپ من ( ۱۹۸۹ ) ، خون به پا خواهد شد ( ۲۰۰۷ ) و لینکلن ( ۲۰۱۲ ) است، که او را به تنها بازیگر دارندهٔ این عنوان بدل کرده است. او همچنین جزو سه بازیگر مردیست که سه اسکار دارد[ ی ۱] و برای فیلم های به نام پدر ( ۱۹۹۳ ) ، دارودسته های نیویورکی ( ۲۰۰۲ ) و رشته خیال ( ۲۰۱۷ ) نیز نامزد دریافت این جایزه شده است. [ ۱۰] او چهار جایزه بفتا، سه جایزه از انجمن بازیگران فیلم و دو گلدن گلوب نیز در کارنامه خود دارد و همچنین تنها بازیگری است که توانسته دوبار پنج جایزه حرفه ای سینما ( شامل اسکار، بفتا، انجمن منتقدان، گلدن گلوب و انجمن بازیگران ) را کسب کند. [ ۱۱] دی - لوئیس اعلام کرد که در سال ۲۰۱۷ بازنشسته می شود، بدین ترتیب آخرین نقش آفرینی او در فیلم رشته خیال بود. [ ۱۲] [ ۱۳] [ فا ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفعلیرغم اینکه در مدرسه بریستول به شیوه مرسوم و عادی، بازیگری را آموزش می دادند، دی - لوئیس تصمیم گرفت که از سبک متد اکتینگ استفاده کند. به خاطر همین است در فیلم هایی که بازی می کند، خود را وقف نقشش می کند و همچنین به تحقیق دربارهٔ نقش هایش مشهور است. [ ۵] [ ۶] او معمولاً در تمام زمان فیلمبرداری در نقش باقی می ماند؛ حتی اگر به سلامتی اش آسیب برساند یا برایش مضر باشد. [ ۷] دی - لوئیس به عنوان یکی از گزیده کارترین بازیگران صنعت فیلم سازی شناخته می شود، به طوری که از سال ۱۹۹۸ به بعد او تنها در شش فیلم به ایفای نقش پرداخته و تقریباً بین هریک از فیلم هایش پنج سال فاصله افتاده است. [ ۸] او به شدت از زندگی شخصی اش حفاظت می کند به گونه ای که در تمام این سال ها به ندرت مصاحبه کرده و در انظار عمومی ظاهر شده است. [ ۹]
دی - لوئیس در بیشتر سال های دههٔ ۸۰ میلادی، هم در تئاتر حضور داشت هم در سینما. عضویت در «شرکت رویال شکسپیر»[ و ۱] و بازی کردن نقش رومئو در نمایش رومئو و ژولیت و بازی به جای فلوت در نمایش رؤیای شب نیمه تابستان از معدود فعالیت های وی در تئاتر بود. در سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ به ترتیب در فیلم های باونتی و رختشویخانه زیبای من ظاهر شد. اولین ایفای نقش او که هم نظر منتقدان و هم نظر مردم را جلب کرد، در فیلم اتاقی با یک چشم انداز ( ۱۹۸۵ ) بود. بعد از آن، او در فیلم سبکی تحمل ناپذیر هستی ( ۱۹۸۸ ) بازی کرد.
دی - لوئیس جوایز متعددی به دست آورده که مهم ترین آن سه جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر مرد برای فیلم های پای چپ من ( ۱۹۸۹ ) ، خون به پا خواهد شد ( ۲۰۰۷ ) و لینکلن ( ۲۰۱۲ ) است، که او را به تنها بازیگر دارندهٔ این عنوان بدل کرده است. او همچنین جزو سه بازیگر مردیست که سه اسکار دارد[ ی ۱] و برای فیلم های به نام پدر ( ۱۹۹۳ ) ، دارودسته های نیویورکی ( ۲۰۰۲ ) و رشته خیال ( ۲۰۱۷ ) نیز نامزد دریافت این جایزه شده است. [ ۱۰] او چهار جایزه بفتا، سه جایزه از انجمن بازیگران فیلم و دو گلدن گلوب نیز در کارنامه خود دارد و همچنین تنها بازیگری است که توانسته دوبار پنج جایزه حرفه ای سینما ( شامل اسکار، بفتا، انجمن منتقدان، گلدن گلوب و انجمن بازیگران ) را کسب کند. [ ۱۱] دی - لوئیس اعلام کرد که در سال ۲۰۱۷ بازنشسته می شود، بدین ترتیب آخرین نقش آفرینی او در فیلم رشته خیال بود. [ ۱۲] [ ۱۳] [ فا ۱]
wiki: دنیل دی لوئیس