دواعی

دواعی جمع داعیة است و داعیة مونث داعی است.
اما در باب داعی:
داعی، اسم فاعل از "دعا، یدعو" یعنی دعا کننده یا دعوت کننده، دعوت کننده می تواند درونی باشد، حالت و کشش درونی که انسان را بر انجام دادن عملی بر می‏ انگیزد یا به عبارتی همان انگیزه و قصد، و اما دعوت کننده می تواند بیرونی باشد، مانند هر خواننده ای البته بیشتر دعوت کننده به دین، به مبلغ، آنکه به دینی یا مذهبی یا به سوی سعادت و روز رستاخیز خواند، دعوت کننده به اسلام، کسانی چون رسول خدا صلی الله علیه وآله و مؤذن که داعی ﷲ خوانده می شوند.
... [مشاهده متن کامل]

جمع ادعیه
سبب ها، آرزوها