دوربین تحت شبکه

دانشنامه عمومی

دوربین تحت شبکه ( به انگلیسی: IP Camera ) نوعی از دوربین است که معمولاً برای سامانه های حفاظتی و نظارت تصویری استفاده می شود و برخلاف دوربین های مداربسته آنالوگ از پروتکل های شبکه برای ارسال اطلاعات استفاده می کند. این دوربین ها برای اولین بار توسط شرکت AXIS در سال ۱۹۹۶ معرفی شدند.
دوربین مداربسته شبکه در واقع نوعی کامپیوتر کوچک نیز محسوب می شوند. این دوربین ها پس از دریافت اطلاعات تصاویر از حسگر آن ها را به اطلاعات دیجیتال تبدیل کرده و مطابق پروتکل های شبکه به شبکه می فرستند. وجود قسمت های تبدیل کننده در این دوربین ها باعث افزایش پیچیدگی و هزینه های آن ها شده است.
هر شرکت تولیدکننده سیستم های مداربسته شبکه پروتکلی مختص به خود را برای دوربین های تولید شده استفاده می کند. این کار موجب می شود شما در یک سیستم مداربسته شبکه نتوانید از چند دوربین متفاوت برای یک سیستم یکپارچه استفاده کنید. تنها راه استفاده از دوربین ها به این صورت تطابق آن ها با پروتکل Onvif است.
اولین سری از دوربین های مداربسته شبکه به وسیله شرکت AXIS با نام مدل Neteye 200 معرفی شدند. این دوربین ها از یک وب سرور اختصاصی داخلی استفاده می کردند. در اواخر ۱۹۹۹ این شرکت اقدام به استفاده از ورژن های خاص لینوکس برای راه اندازی دوربین های خود کرد. کاربری امنیتی دوربین مداربسته به معنای نصب دوربین مداربسته برای افزایش امنیت یک محل یا امکان پیگیری قضایی است. این کاربری یکی از اصلی ترین دلایل نصب سیستم های مداربسته است تا جایی که به دوربین مداربسته، دوربین حفاظتی نیز گفته می شود.
با تکمیل این تکنولوژی توسط دیگر شرکت های الکترونیکی که روی به طراحی سیستم های دوربین مداربسته کرده بودند به مرور زمان تکنولوژی دوربین مداربسته شبکه گسترده تر شد. شرکت های سازنده دوربین مداربسته شبکه توانستند کیفیت تصویرها را از VGA به ۱٫۳ مگاپیکسل ( 1. 3 Mega Pixel ) ارتقاء دهند. در سال های اخیر با گسترش فناوری های نوین تصویر برداری و زیرساخت های شبکه برای مدیریت پهنای باند ( Bandwidth ) دوربین های مداربسته تحت شبکه با کیفیت های ۲ مگاپیکسل، ۳ مگاپیکسل، ۴ مگاپیکسل، ۸ مگاپیکسل، ۱۲ مگاپیکسل، ۲۴مگاپیکسل و بالاتر طراحی و تولید شد.
• دوربین های شبکه انعطاف پذیری بالایی دارند. دوربین های شبکه را می توان به راحتی در هر کجا از شبکه جابه جا کرد.
• از طریق دوربین های شبکه می توان از امکانات پردازش تصویر بر روی تصاویر استفاده کرد. پردازش هایی که روی تصویر انجام می شود به مدل دوربین و شرکت سازندهٔ آن بستگی دارد.
• از جمله پردازش های تصویر: تشخیص عبور از خط، تشخیص ورود و خروج از منطقهٔ حفاظت شده، تشخیص صدای محیط، تشخیص چهرهٔ انسان و پلاک خودرو، تشخیص تجمع افراد، تشخیص ولگردی افراد، تشخیص پارک خودرو در مکان غیرمجاز، تشخیص دود و حرارت را نام برد.
• امکان چرخش یا کنترل دوربین های زوم و PTZ با استفاده از تنها یک کابل شبکه ( بدون نیاز به کابل برق و سیگنال ) به وجود خواهد آمد.
• در صورت داشتن قابلیت POE می توان دوربین را از طریق کابل شبکه تغذیه نمود.
• کیفیت تصویر دوربین های تحت شبکه به مدد فناوری های نوین به کار رفته، بسیار مطلوب تر از دوربین های آنالوگ است.
عکس دوربین تحت شبکه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس