دیاتسرون. [ ت ِس ْ س ِ رُ ] ( اِخ ) دیاتسارون ، چهار انجیلی. نام کتابی در سرگذشت عیسی مسیح از یک مسیحی سریانی بنام «طاطیانوس » ( متوفی 130 م. ) که این کتاب را از تلفیق انجیلهای چهارگانه با حذف مکررات تدوین نمود. این کتاب در نیمه ٔقرن 13 م. بوسیله مترجمی احتمالاً بنام عزالدین محمدبن مظفر و شاید از مردم تبریز به فارسی ترجمه شد. ( از دائرة المعارف فارسی ). انجیلی از ترکیب اناجیل اربعه که یک تن مسیحی ایرانی در بین النهرین در مائه دوم میلادی ترتیب داد و نام آن را دیاتسارون نهاد و این کتاب ظاهراً در دوران مغول به سبک منشآت آن زمان به فارسی ترجمه شده است. و آن ترجمه را مسینا ( ایرانشناس ایتالیایی ) بچاپ رسانیده است. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی ص 12 شود.
