دیار بکری
لغت نامه دهخدا
دیار بکری. [ ب َ / رِ ب َ ] ( اِخ ) عمربن علی بن حسن دیاربکری از محدثان بود و از جبائی در شهر حلب سماع حدیث نمود. ( از معجم البلدان ).، دیاربکری. [ ب َ / رِ ب َ ] ( ص نسبی ) منسوب به دیار بکر.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید