دیوانِ غربی ـ شرقی (West-ostlicher Divan)
مجموعۀ اشعار یوهان ولفگانگ فون گوته، به زبان آلمانی، منتشرشده در ۱۸۲۷. چنان که گوته خود در مقدمه اشاره کرده است، پس از خواندن ترجمۀ هامر پورگشتال از دیوان حافظ به فکر سرودن اشعار این مجموعه افتاد. شاعر برای سرودنِ اشعار این مجموعه و برای آن که روح شرقی را به کمال دریابد، از راهنمایی های شرق شناسان نیز بهره برد. به رغم آن که این دیوان دربردارندۀ اشعارِ دورۀ کهنسالی شاعر است، لطف و لطافت شاعرانۀ آن به هیچ رو پیرانه به نظر نمی رسد. بیانِ آن قسم سخنانی که کمتر شاعری توانسته در اوج خلاقیت شاعرانه از عهدۀ بیان آن ها برآید، به دیوان غربی ـ شرقی کیفیتی بدیع و اصیل بخشیده و آن را در شمار شاهکارهای بی مانند ادبیات جهان درآورده است. جریان پرشتاب و در عین حال باوقار حیات، حکایت از فرزانگی و حکمتی سرشار می کند. لذت پرستی این شاعر بزرگ، که پیرانه سر به سراغش آمده، با نگاهی زلال درآمیخته است؛ چنان که هرگز به ذهن خواننده خطور نمی کند که این لذت پرستی تصنعی است.
مجموعۀ اشعار یوهان ولفگانگ فون گوته، به زبان آلمانی، منتشرشده در ۱۸۲۷. چنان که گوته خود در مقدمه اشاره کرده است، پس از خواندن ترجمۀ هامر پورگشتال از دیوان حافظ به فکر سرودن اشعار این مجموعه افتاد. شاعر برای سرودنِ اشعار این مجموعه و برای آن که روح شرقی را به کمال دریابد، از راهنمایی های شرق شناسان نیز بهره برد. به رغم آن که این دیوان دربردارندۀ اشعارِ دورۀ کهنسالی شاعر است، لطف و لطافت شاعرانۀ آن به هیچ رو پیرانه به نظر نمی رسد. بیانِ آن قسم سخنانی که کمتر شاعری توانسته در اوج خلاقیت شاعرانه از عهدۀ بیان آن ها برآید، به دیوان غربی ـ شرقی کیفیتی بدیع و اصیل بخشیده و آن را در شمار شاهکارهای بی مانند ادبیات جهان درآورده است. جریان پرشتاب و در عین حال باوقار حیات، حکایت از فرزانگی و حکمتی سرشار می کند. لذت پرستی این شاعر بزرگ، که پیرانه سر به سراغش آمده، با نگاهی زلال درآمیخته است؛ چنان که هرگز به ذهن خواننده خطور نمی کند که این لذت پرستی تصنعی است.
wikijoo: دیوان_غربی_ـ_شرقی