راضی اصفهانی

لغت نامه دهخدا

راضی اصفهانی. [ ی ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) از شعرای ایران و از اصفهان بود علاوه بر شعر در هنر نقاشی نیز استادی چیره دست و نامی بشمار میرفت و به «زمانای نقاش » معروفیت داشت. او در سال 1112 هَ. ق. در قید حیات بود. مثنوی و دیوانی از وی باقی مانده و بیت زیر از اوست :
گر وحشیانه از روش خلق می رمم
عذرم بسی بجاست که مردم ندیده ام.
و رجوع به صبح گلشن ص 170 و 191 و روز روشن ص 271 و ذریعة ج 9 ص 347 و 406 و آتشکده ٔآذر ص 176 و تذکره غنی ص 62 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 و ریحانة الادب ج 2 ص 65 شود.

فرهنگ فارسی

از شعرای ایران و از اصفهان بود علاوه بر شعر در هنر نیز استادی چیره دست و نامی بشمار می رفت و معروفیت داشت .

پیشنهاد کاربران

بپرس