رب العزه

لغت نامه دهخدا

( رب العزة ) رب العزة. [ رَب ْ بُل ْ ع ِزْ زَ ] ( ع اِ مرکب ) پروردگار عزت و سرافرازی. ( ناظم الاطباء ). صاحب عزت. || ( اِخ ) نام خدای تعالی : و شب چهارم فرمان رب العزة دررسد از همانجا که فرورفتی برآی. ( قصص الانبیاء ص 15 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) پروردگار سرافرازی خداوند عزت خدای تعالی : چون بود در کار رب العزه یار کی گشاید از عزیز مصر کار ?. ( مصیبت نامه عطار )
پروردگاز عزت و سرافرازی صاحب عزت

فرهنگ عمید

خداوند عزت، خدای تعالی.

پیشنهاد کاربران

بپرس