رستم الحکما. [ رُ ت َ مُل ْ ح ُ ک َ ] ( اِخ ) مردی ادیب و شاعر و متفلسف در اواخر دوره صفویه و اوایل دوره زندیه بود که به تخبط دچار شد. تألیفاتی دارد که محتوی مطالب غیرجدی است. کتابی در تاریخ دارد بنام «رستم التواریخ » که نسخه آن در کتابخانه ملک موجود است.
فرهنگ فارسی
مردی ادیب و شاعر و متفلسف در اواخر دوره صفویه و اوایل دوره زندیه بود .
