رشن یشت یشت دوازدهم کتاب اوستا است که در ستایش ایزد رشن سروده شده است. این یشت دارای سی و هشت بند است. رشن فرشته عدالت است و بر سر پل چینوت و هنگام گذار به بهشت در پدیده فرشگرد روان درگذشتگان را داوری می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: رشن یشت