رفاعی

لغت نامه دهخدا

رفاعی. [ رِ عی ی / رِ ] ( ص نسبی ) منسوب است به رفاعة که انتساب به جد است. ( از انساب سمعانی ).

رفاعی. [ رِ ] ( اِخ ) قضایی است در عراق دارای 59085 تن سکنه. سابقاً آن را قضاء «قلعه سکر» می نامیدند و چون قصبه «کرادی » مرکز آن گردید بنام قضاء «کرادی » نامیده شد و سپس آن را قضاء «رفاعی » نامیدند. ( از فرهنگ فارسی معین بخش اعلام ).

رفاعی. [ رِ ] ( اِخ ) احمد رفاعی الکبیر الحسینی الانصاری. او راست : البرهان المؤید لصاحب مدالید، چ مصر 1322 هَ. ق. ( از معجم المطبوعات مصر ج 1 ).

رفاعی. [ رِ ] ( اِخ ) دکتر احمد فرید رفاعی ، مؤلف کتاب عصر المأمون. رجوع به تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی تألیف دکتر صفا ص 44 شود.

رفاعی. [ رِ ] ( اِخ ) شیخ احمدبن محمد وتری موصلی بغدادی شافعی رفاعی ، متوفای سال 970 هَ. ق. یا 980 هَ. ق. در مصر. اوراست : روضة الناظرین و خلاصة مناقب الصالحین. ( از معجم المطبوعات مصر ج 2 ). رجوع به وتری موصلی... شود.

رفاعی. [ رِ ] ( اِخ ) یا رفاعی الازهری. شیخ احمد رفاعی ازهری. که در سال 1312 هَ. ق. استاد تالار فیومیة دانشگاه الازهر بود. او راست : 1- حاشیه بر شرح محمد بحرق بر لامیة الافعال ابن مالک چ مطبعة الوهبیه 1298 هَ. ق. 2- الحزب المصون 3- خطب 4- مجموعة اوراد. ( از معجم المطبوعات مصر ج 1 ).

رفاعی. [ رِ ] ( اِخ ) یا رفاعی حسینی. شیخ احمدبن ابوالحسن علی بن یحیی ، معروف به رفاعی حسینی انصاری. مؤسس طریقه رفاعیة. وی به سال 511 هَ. ق. در دیه حسن از توابع واسط بدنیا آمد و در واسطبه تحصیل پرداخت و بعد به تصوف گرایید. گروهی بیشمار بدو پیوستند و اعتقاد شدید به او پیدا کردند. وی به سال 578 هَ. ق. در دیه ام عبیدة واقع در میان واسط و بصره درگذشت و مقبره او زیارتگاه پیروان طریقه ٔاوست. از تألیفات رفاعی است : 1- حکم ( الرفاعی ) در تصوف چ مطبعه شرف - 1301 هَ. ق. 2- رحیق الکوثر من کلام الغوث الرفاعی چ بیروت 1887 م. 3- الرالمصون چ مصر - 1309 هَ. ق. 4- النظام الخاص لاهل الاختصاص [درتصوف ] چ مطبعة العلمیة - 1313 هَ. ق. ( از معجم المطبوعات مصر ج 1 ). رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود.

رفاعی. [ رِ ] ( اِخ ) محمد رفاعی المخزومی. ( از معجم المطبوعات مصر ج 1 ). رجوع به مخزومی ( محمد... ) شود.

فرهنگ فارسی

قضایی است در عراق دارای ۵۹٠۸۵ تن سکنه .سابقا آنرا قضائ (( قلعه سکر ) ) مینامیدند و چون قصبه (( کرادی ) ) مرکز آن گردید بنام قضائ ((کرادی ) ) نامیده شد و سپس آنرا قضائ (( رفاعی ) ) نامیدند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] رفاعی (ابهام زدایی). رفاعی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • احمد بن علی رفاعی، رِفاعی، احمد بن علی بن احمد، کنیه اش ابوالعباس، معروف به ابن رفاعی، از عرفای شافعی قرن ششم و مؤسس طریقت رفاعیه• عبدالجبار رفاعی، عبدالجبار رفاعی از محققین و مؤلفین معاصر
...

پیشنهاد کاربران

بپرس