روز پسین

لغت نامه دهخدا

روز پسین. [ زِ پ َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) روز آخرین. || روز قیامت. ( ناظم الاطباء ):
پرستش همان پیشه کن یا نیاز
همه کار روز پسین را بساز.

فردوسی.

هست یکایک همه بر جای خویش
روز پسین جمله بیارند پیش.

نظامی.

مپندار دلها بداغ تو ریش
که روز پسین آیدت خیر پیش.

سعدی.

روز آخرین . یا روز قیامت

(زِ پَ ) (اِمر. ) کنایه از: رستاخیز.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید