روزن داران

/rowzandArAn/

معنی انگلیسی:
the foraminifera

لغت نامه دهخدا

روزن داران. [ رَ / رُو زَ ] ( اِ مرکب ) ج ِ روزن دار. رده ای از جانوران یک سلولی که بواسطه جلد سختی که بدنشان را احاطه کرده مشخصند، این جلد سخت دارای روزنهایی است که سیتوپلاسم حیوان از آنها خارج میشود و پاهای کاذب را تشکیل میدهد. ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع روزن دار ( روزن دارنده ) ردهای از جانوران یک سلولی که به وسیله جلد سختی که بدنشان را احاطه کرده مشخصند. این جلد سخت دارای وزنهایی است که سیتوپلاسم حیوان از آنهاخارج و تشکیل پاهای کاذب را میدهد فرامینفرها .

فرهنگ عمید

جانوران ریز تک سلولی که بدنشان از پوست سخت سوراخ دار پوشیده شده، فرامینیفرها.

دانشنامه عمومی

روزن داران ( Foraminifera; /fəˌræməˈnɪfərə/ ؛ روزنبران هم نامیده شده اند ) شاخه ای از جانداران تک سلولی در رده سارکودینا هستند که پوست سخت آهکی آن ها دارای روزن هایی است که سیتوپلاسم جانور از آن بیرون می آید و پاهای کاذب را تشکیل می دهد. پیرامون ۲۷۵ هزار گونهٔ زنده یا منقرض شده از روزن داران شناخته شده است.
این آغازیان دگرخوارند و در دریاها زندگی می کنند. پاهای کاذب آن ها از روزن های روی پوسته بیرون می آید. انباشته شدن پوسته های آهکی روزن داران نوعی سنگ آهکی را ایجاد می کند.
پوستهٔ روزن داران از کلسیم کربنات ( CaCO3 ) یا اجزاء رسوبی چسبنده درست شده است. جانداران روزن دار معمولاً اندازه شان از یک میلی متر کم تر است اما برخی از آن ها بسیار بزرگ ترند. اندازهٔ بزرگ ترین روزن دار ثبت شده ۲۰ سانتی متر است.
عکس روزن دارانعکس روزن دارانعکس روزن دارانعکس روزن دارانعکس روزن دارانعکس روزن داران
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

روزَنْ داران (foraminifera)
هریک از انواع پیش زیان دریازی، متعلق به راستۀ فورامینی فریدا. این جانوران پوسته ای از کربنات کلسیم دارند. پوستۀ آن ها دارای منافذی است که از میان آن ها زوایدی رشته ای بیرون می آید. برخی از انواع این جانور، جزو پلانکتونها محسوب، و به صورت معلق در آب یافت می شوند؛ برخی دیگر روی بستر دریا زندگی می کنند. Globigerina، که پوسته اش حجره های زیادی دارد، از پلانکتون هاست و پوسته اش بخش عمدۀ رسوبات گچی بستر اقیانوس ها را تشکیل می دهد. از روزن داران سنگواره برای مطالعۀ تغییرات آب وهوایی گذشته استفاده می کنند. سنگواره ها حاوی نسبت های متفاوت دو ایزوتوپ متداول اکسیژن، یعنی O۱۶ و O۱۸ هستند. نسبت ایزوتوپ ها به شوری آب دریا بستگی دارد، هرچه آب سردتر باشد میزانO۱۸ در سنگواره ها بیشتر است.

پیشنهاد کاربران

بپرس