زاهد ششصدهزارساله. [ هَِ دِ ش ِ ص َ هَِ ل َ / ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از ابلیس که ششصدهزار سال عبادت حق سبحانه و تعالی میکرد و بسبب انکار به لعنت گرفتار شد. ( لطائف اللغه ) : زاهد ششصدهزاران ساله راپوزبندی ساخت آن گوساله را.مثنوی.
