زبان های لزگی

دانشنامه عمومی

زبان های لزگی ( انگلیسی: Lezgic languages ) یکی از هفت شاخه خانواده زبانی قفقازی شمال شرقی است. زبان های لزگی و تبسری از زبان های این شاخه هستند که دارای سنت نوشتاری اند.
• پیرامونی: آرچی: ۹۷۰ گویشور
• سموری ( لزگی مرکزی )
• سموری شرقی
• اودویی: ۵۰۰۰ گویشور
• لزگی - آقولی - تبسری
• لزگی: ۷۸۴٬۰۰۰ گویشور
• آقولی: ۲۸٬۳۰۰ گویشور
• تبسری: ۱۲۸٬۹۰۰ گویشور
• کریتسی: ۶٬۰۰۰ گویشور ( ۱۹۷۵ )
• بودوخی: ۱٬۰۰۰ گویشور
• روتولی: ۲۹٬۵۰۰ گویشور
• تسخوری: ۲۲٬۷۷۰ گویشور
زبان های لزگی با نظریه چاکنایی زبان های هندواروپایی مرتبط است، زیرا چند زبان از این زبان ها، دارای فورانی های واکدار فرض شده اند؛ عقیده ای که به طور گسترده برای این خانواده زبانی غیرمحتمل دانسته می شود. تشابهات به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته است ( زبان روتولی در با مثال های پایین در تناقض است ) ، اما مثال هایی نظیر مثال های زیر وجود دارد:
تغییرات مشابهی هم در جایگاه آغازین واژه های زبان نخی روی می دهد.
عکس زبان های لزگیعکس زبان های لزگی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس