به طور کلی زمین شناسی تاریخی، شاخه مهمی از علم زمین شناسی است که از تاریخ تحولات و تکامل تدریجی زمین و حیات وجود در آن از ابتدای تشکیل تا به امروز بحث می نماید. از این رو زمین شناسی تاریخی ارتباط بسیار نزدیکی با چینه شناسی، سنگواره شناسی و زمین گاه شناسی دارد. سیر تحولات پوسته زمین اعم از قاره ای و اقیانوسی، خاستگاه و موقعیت پیشین و نخستین قاره ها، زمان جدایش آنها، تشکیل اقیانوس، منشأ حیات و سیر تکاملی آن ها در زمان های مختلف زمین شناسی، همچنین کوهزایی ها و زمان آنها، از جمله فرآیندهایی هستند که در طول تاریخ زمین رخ داده اند و در تقسیم بندی عمر زمین به دوره های زمین شناسی نقش اساسی دارند.
روش زمین شناسی تاریخی آن است که از طریق مطالعه ساختمان کنونی، اثرات و شواهد پدیده های مختلف به چگونگی وقوع و شکل گرفتن آن ها پی برده می شود. اطلاعات حاصل از یادگیری تاریخ زمین بسیار با ارزش است. برای مثال امروزه زمین شناسان دریافته اند که نفت و گاز اغلب بر روی گنبدهای نمکی تجمع پیدا می کنند یا زغال سنگ ها معمولاً در آب و هوای گرم و مرطوب و محیط های مردابی به وجود می آیند، از طریق مطالعه گذشته زمین می توان به چنین محیط های رسوبی یا آب و هوای دیرینه پی برده و در نتیجه راه را برای اکتشاف منابع مذکور هموار نمود.
انسان از بدو خلقت می کوشیده که محیط خود را بشناسد، انسان اولیه از مشاهده پدیده هایی مانند: زمین لرزه، آتشفشان و باد و باران به تفکر پرداخته و برای بقای زندگی تلاش نموده تا محیط خود را بهتر بشناسد. زمین شناسی تاریخی یکی از شاخه های متنوع زمین شناسی است که همزمان با پیشرفت این علم بر اهمیت آن افزوده شده است. ویلیام اسمیت ( ۱۸۳۹–۱۷۶۹ ) مهندس معدن طی تجربیات ۲۴ ساله خود علم چینه شناسی و زمین شناسی تاریخی را بنیان گذاری نمود. وی به پدر چینه شناسی معروف شده است.
انتشار کتاب تئوری زمین ) توسط جیمز هاتن توجه مردم را به اهمیت مطالعه زمین و تاریخ آن جلب نمود. هاتن نشان داد که فسیل ها بقایای حیات گذشته بوده و برای تعیین سن نسبی زمین می توان از آن ها استفاده نمود. بعد از کشف مواد رادیواکتیو در اوایل قرن جدید برای تعیین سن زمینی و تنظیم جدول زمانی آن از این مواد استفاده شد. نظریه تکتونیک صفحه ای وگنر ( ۱۹۱۵ ) به حل مسائل مهم زمین شناسی کمک زیادی نمود. با اینکه امروزه اطلاعات زیادی از زمین و تحولات آن کسب شده است، ولی مسائل دیگری نیز لاینحل باقی مانده که کشف و حل آن ها بر عهده زمین شناسان جوان خواهد بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفروش زمین شناسی تاریخی آن است که از طریق مطالعه ساختمان کنونی، اثرات و شواهد پدیده های مختلف به چگونگی وقوع و شکل گرفتن آن ها پی برده می شود. اطلاعات حاصل از یادگیری تاریخ زمین بسیار با ارزش است. برای مثال امروزه زمین شناسان دریافته اند که نفت و گاز اغلب بر روی گنبدهای نمکی تجمع پیدا می کنند یا زغال سنگ ها معمولاً در آب و هوای گرم و مرطوب و محیط های مردابی به وجود می آیند، از طریق مطالعه گذشته زمین می توان به چنین محیط های رسوبی یا آب و هوای دیرینه پی برده و در نتیجه راه را برای اکتشاف منابع مذکور هموار نمود.
انسان از بدو خلقت می کوشیده که محیط خود را بشناسد، انسان اولیه از مشاهده پدیده هایی مانند: زمین لرزه، آتشفشان و باد و باران به تفکر پرداخته و برای بقای زندگی تلاش نموده تا محیط خود را بهتر بشناسد. زمین شناسی تاریخی یکی از شاخه های متنوع زمین شناسی است که همزمان با پیشرفت این علم بر اهمیت آن افزوده شده است. ویلیام اسمیت ( ۱۸۳۹–۱۷۶۹ ) مهندس معدن طی تجربیات ۲۴ ساله خود علم چینه شناسی و زمین شناسی تاریخی را بنیان گذاری نمود. وی به پدر چینه شناسی معروف شده است.
انتشار کتاب تئوری زمین ) توسط جیمز هاتن توجه مردم را به اهمیت مطالعه زمین و تاریخ آن جلب نمود. هاتن نشان داد که فسیل ها بقایای حیات گذشته بوده و برای تعیین سن نسبی زمین می توان از آن ها استفاده نمود. بعد از کشف مواد رادیواکتیو در اوایل قرن جدید برای تعیین سن زمینی و تنظیم جدول زمانی آن از این مواد استفاده شد. نظریه تکتونیک صفحه ای وگنر ( ۱۹۱۵ ) به حل مسائل مهم زمین شناسی کمک زیادی نمود. با اینکه امروزه اطلاعات زیادی از زمین و تحولات آن کسب شده است، ولی مسائل دیگری نیز لاینحل باقی مانده که کشف و حل آن ها بر عهده زمین شناسان جوان خواهد بود.
wiki: زمین شناسی تاریخی