زینت فروز

لغت نامه دهخدا

زینت فروز. [ ن َ ف ُ ] ( نف مرکب ) زینت گر. ( آنندراج ) :
نه انجم است که زینت فروز نه فلک است
به فرد باطل افلاک نقطه های شک است.
صائب.
رجوع به زینت گر و زینت و دیگر ترکیبهای زینت شود.

فرهنگ فارسی

زینت گر

پیشنهاد کاربران

بپرس