سارومان که سارومان سفید ( انگلیسی: Saruman the White ) نیز نامیده می شود، شخصیتی تخیلی در رمان فانتزی ارباب حلقه ها نوشتهٔ جی. آر. آر. تالکین است. او رهبر ایستاری هاست؛ جادوگرانی که از سوی خداگونهٔ والار به شکل انسان به سرزمین میانه فرستاده می شوند تا آنتاگونیست اصلی رمان یعنی سائورون را به چالش بکشند اما او نهایتاً خواهان قدرت سائورون می شود و سعی می کند سرزمین میانه را با نیرو از پایگاهش در آیزنگارد به تصرف خود در بیاورد. طرح داستانی او عمدتاً در جلد دوم ارباب حلقه ها با عنوان دو برج برجسته است. او به طور مختصر در پایان جلد سوم، بازگشت پادشاه ظاهر می شود. تاریخچهٔ اولیهٔ او در کتاب سیلماریلیون و قصه های ناتمام که پس از مرگ نویسنده چاپ شد، خلاصه شده است.
سارومان یکی از چندین شخصیت این کتاب است که فساد به وسلیهٔ قدرت را به تصویر می کشد. میل او به علم و نظم باعث سقوطش می شود و فرصت رستگاری را هنگام ارائه رد می کند. نام سارومان ( تلفط ) در گویش آنگلو - ساکسون به معنای «مرد ماهر یا حیله گر» است. [ ۱] او نمونه ای از فن آوری و مدرنیته است که توسط نیروهای هماهنگ با طبیعت سرنگون می شود.
سارومان مایایی بود به نام کورمو که همچون سائورون در خدمت آئوله و از زمره بلند مرتبه ترین خادمان او بود. پس از ظهور مجدد سائورون در دول گولدور، از میان والار ( آینور جنس مذکر ) و والیر ( آینور جنس مؤنث ) ، از هر گروه سه نفر اول مجاز به انتخاب یکی از مایاهای خود شدند: از والار: مانوه، اولمو و آئوله از والیر: واردا، یاوانا و نیه نا تا به سرزمین میانه برای مقابله با قدرت سائورون اعزام شوند. مشهورترین کسان از آنان که برای این کار انتخاب شدند سه نفر بودند به نام های کورمو ( سارومان ) ، اولورین ( گندالف ) و آلاتار. ابتدا قرار بود همین سه نفر به سرزمین میانه بروند اما یاوانا، آیوندیل ( راداگاست ) را هم برگزید و آلاتار مایا دوستش پالاندو را همراه با خود برد. بدین ترتیب فرقه ۵ ساحر که به ایستاری معروف شدند به ترتیب زیر به وجود آمد:
• سارومان سپید یا کورونیر ( خردمندترین مایا و رئیس فرقه )
• گندالف خاکستری یا میتراندیر ( با آنکه حتی از سارومان هم خردمندتر بود اما در مرتبه بعد از او قرار گرفت ) ( تنها ایستاری که هدفش را به انجام رساند )
• آلاتار آبی ( یکی از جادوگران آبی )
• پالاندوی آبی ( یکی از جادوگران آبی )
• راداگاست قهوه ای
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسارومان یکی از چندین شخصیت این کتاب است که فساد به وسلیهٔ قدرت را به تصویر می کشد. میل او به علم و نظم باعث سقوطش می شود و فرصت رستگاری را هنگام ارائه رد می کند. نام سارومان ( تلفط ) در گویش آنگلو - ساکسون به معنای «مرد ماهر یا حیله گر» است. [ ۱] او نمونه ای از فن آوری و مدرنیته است که توسط نیروهای هماهنگ با طبیعت سرنگون می شود.
سارومان مایایی بود به نام کورمو که همچون سائورون در خدمت آئوله و از زمره بلند مرتبه ترین خادمان او بود. پس از ظهور مجدد سائورون در دول گولدور، از میان والار ( آینور جنس مذکر ) و والیر ( آینور جنس مؤنث ) ، از هر گروه سه نفر اول مجاز به انتخاب یکی از مایاهای خود شدند: از والار: مانوه، اولمو و آئوله از والیر: واردا، یاوانا و نیه نا تا به سرزمین میانه برای مقابله با قدرت سائورون اعزام شوند. مشهورترین کسان از آنان که برای این کار انتخاب شدند سه نفر بودند به نام های کورمو ( سارومان ) ، اولورین ( گندالف ) و آلاتار. ابتدا قرار بود همین سه نفر به سرزمین میانه بروند اما یاوانا، آیوندیل ( راداگاست ) را هم برگزید و آلاتار مایا دوستش پالاندو را همراه با خود برد. بدین ترتیب فرقه ۵ ساحر که به ایستاری معروف شدند به ترتیب زیر به وجود آمد:
• سارومان سپید یا کورونیر ( خردمندترین مایا و رئیس فرقه )
• گندالف خاکستری یا میتراندیر ( با آنکه حتی از سارومان هم خردمندتر بود اما در مرتبه بعد از او قرار گرفت ) ( تنها ایستاری که هدفش را به انجام رساند )
• آلاتار آبی ( یکی از جادوگران آبی )
• پالاندوی آبی ( یکی از جادوگران آبی )
• راداگاست قهوه ای
wiki: سارومان