سامانه پرتاب بازکاربردپذیر

دانشنامه عمومی

سامانه پرتاب بازکاربردپذیر ( به انگلیسی: reusable launch system ( RLS ) یا reusable launch vehicle ( RLV ) ) یا سامانهٔ پرتاب با قابلیت استفادهٔ مجدد، سامانهٔ پرتاب فضایی است که امکان استفادهٔ مجدد از قسمت یا تمام اجزای یک سیستم را برای استفادهٔ بعدی فراهم می آورد. تاکنون چندین سامانه با قابلیت استفادهٔ مجدد برای پرواز زیر مداری و تا حدودی پرواز مداری، به پرواز درآمده اند. با این حال مسائل طراحی بسیار چالش برانگیز هستند و هیچ سامانهٔ کامل پرواز مداری با استفادهٔ مجدد وجود ندارد. گسترهٔ وسیعی از ایده ها برای این نوع سیستم ها پیشنهاد شده اند که تعدادی از آن ها در عمل به پرواز درآمده اند. [ ۱] [ ۲]
.
نورث امریکن ایکس - ۱۵ نخستین هواپیمایی بود که توانست به پرواز زیر مداری دست یابد. نخستین وسیلهٔ ترابری است که توانست به مدار برسد، شاتل فضایی ناسا بود. هدف از آن، کاهش هزینه های پرتاب نسبت به سامانه های یک بارمصرف پرتاب بود، اما در نهایت پرهزینه تر از آب درآمد. آخرین شاتل در سال ۲۰۱۱ کنار گذاشته شد. [ ۳]
پس از اعلام جایزهٔ ایکس انصاری، توجه های تجاری به پرتاب کننده ها با قابلیت استفادهٔ مجدد، افزایش یافت. راکت فالکن ۹ شرکت اسپیس اکس دارای مرحلهٔ اول تجدیدپذیر و مرحلهٔ دوم یک بارمصرف است و در حال حاضر در استفاده برنامهٔ خدمات تجاری ترابری مداری و پرتاب های تجاری ماهواره است. شرکت سکیلد کامپوزیتس دو فضاپیمای آزمایشی زیرمداری را برای شرکت ویرجین گلکتیک به پرواز درآورده است، همچنین راکت نیوشپرد شرکت بلو ارجین دارای مرحلهٔ اول تجدیدپذیر و مرحلهٔ دوم یک بارمصرف است، اما فعلاً در حال توسعه است و تنها توانایی پرواز زیرمداری را دارد. چندین وسیلهٔ ترابری یا سامانهٔ کامل تجدیدپذیر دیگر نیز در دست توسعه هستند.
عکس سامانه پرتاب بازکاربردپذیرعکس سامانه پرتاب بازکاربردپذیرعکس سامانه پرتاب بازکاربردپذیر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس