سخت پنجه

لغت نامه دهخدا

سخت پنجه. [س َ پ َ ج َ / ج ِ ] ( ص مرکب ) قوی پنجه. || مجازاً، کنایه از ممسک و بخیل. ( آنندراج ) :
از سخت پنجه زر نستاند مگر عوان
یک تن تواند آنکه جواهر ز کان کشید.
امیرخسرو ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

قوی پنجه یا مجازا کنایه از ممسک و بخیل .

پیشنهاد کاربران

بپرس