سرای فانی. [ س َ ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا : تا باسماع کلام حکیم در کتاب کریم چشم اعتبار بگشایند و دل در این سرای فانی نبندند. ( قصص الانبیاء ص 229 ).
