سرخرگ حلقی بالارو

دانشنامه عمومی

سرخرگ حلقی بالارو یا شریان حلقی صعودی یک سرخرگ در ناحیه گردن است که خون بخش حلق را تأمین می کند و از قسمت فوقانی قوس آئورت دوم جنینی ایجاد می شود.
این رگ کوچک ترین شاخه سرخرگ کاروتید بیرونی است. این رگ بلند و باریک است و به طور عمقی در درون گردن جای دارد. این رگ در زیر شاخه پ های دیگر کاروتید بیرونی و زیر ماهیچه نیزه ای حلقی جای دارد. این رگ بالاتر از انشعاب سرخرگ کاروتید مشترک است.
این سرخرگ به طور معمول در تنه های حلق و نورومننژال جنینی جدا می شود. رگ های تنه حلق معمولاً از چندین شاخه تشکیل شده است که خون عضلات تنگ کننده حلق میانی و زیرین و نیزه ای حلقی را در آن ها و در غشاء مخاطی تامین می کنند. این شاخه ها با عوامل سرخرگ فکی در تعادل همودینامیک هستند. تنه مغز و اعصاب به طور معمول از تقسیمات ژوگولار و زیرزبانی تشکیل شده است که برای تأمین ساختارهای منطقه ای مننژ و عصب وارد سوراخ ژوگولار و زیرزبانی ( هیپوگلوسال ) می شود. در مجموع تعادل این مجموعه با شاخه های سرخرگ های مهره ای، پس سری، مننژیال پشتی، سرخرگ های میانی درونی و کاروتید درونی ( از راه آن شاخه های کاروتیدوتمپانیک، تنه های مننگوهیپوفیزی و زیر شاخه ای ) برقرار می شود. همچنین شاخه تمپانیک زیرین وجود دارد که به سمت حفره گوش میانی بالا می رود. این رگ از راه نوع سرخرگ کاروتید نابجا در بازسازی سرخرگ کاروتید درونی نقش دارد. شاخه عضلانی سرخرگ حلقی بالارو با بازی اودنتوئید از سرخرگ مهره ای در تعادل است.
این رگ از نزدیکی بخش پشتی سرخرگ کاروتید بیرونی آغاز می شود و به صورت بالارو و عمودی میان سرخرگ کاروتید درونی و کنار حلق، به زیر سطح پایه جمجمه و ماهیچه دراز سر می رسد.
عکس سرخرگ حلقی بالاروعکس سرخرگ حلقی بالارو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس