سرگئی راخمانینف

سرگئی واسیلیویچ راخمانینف ( به روسی: Серге́й Васи́льевич Рахма́нинов ) ( زادهٔ یکم آوریل ۱۸۷۳، بر اساس تقویم گرگوری یا ۲۰ مارس ۱۸۷۳، بر اساس تقویم یولیانی - درگذشته ۲۸ مارس ۱۹۴۳ ) نوازندهٔ پیانو و آهنگساز روس بود. [ ۱] راخمانینف در خانواده ای علاقه مند به موسیقی متولد گردید و در سن ۴ سالگی نواختن پیانو را فرا گرفت. در سال ۱۸۹۲ از کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو فارغ التحصیل شد و در همین سال ها چندین قطعه پیانو و قطعات ارکستری تصنیف نمود. در سال ۱۸۹۷، پس از واکنش های انتقادی منفی به نخستین سمفونی اش با نام سمفونی شماره ۱، راخمانینف به مدت ۴ سال در افسردگی به سر برد و پس از طول درمان موفقیت آمیز، تصنیف کنسرتو پیانو شمارهٔ ۲ خودش را در سال ۱۹۰۱ آغاز نمود که این مرتبه بازخورد بسیار مثبتی به همراه داشت و باعث شهرت وی گشت. پس از انقلاب روسیه، راخمانینف و خانواده اش روسیه را ترک کردند و در سال ۱۹۱۸ در ایالات متحده مستقر شدند.
راخمانینف در بسیاری موارد به عنوان یکی از بهترین پیانیست های زمان خویش و به عنوان آهنگساز، یکی از آخرین نمایندگان بزرگ موسیقی رمانتیک در موسیقی کلاسیک روسیه بود. [ ۲] تأثیرات اولیه از چایکوفسکی و کورساکف و دیگر آهنگسازان روس، باعث ایجاد لهجه ای کاملاً شخصی که شامل بیان رسمی تغزلی، رسانندگی وسیع و نبوغ اساسی شد، که وجوه تمایز رنگ بندی ارکستر هستند. [ ۳] راخمانینف سرانجام در سال ۱۹۴۳ در کالیفرنیا درگذشت.
از آثار معروف او می توان به پیانو کنسرتو شمارهٔ ۲ و پیانو کنسرتو شمارهٔ ۳ و همچنین یک راپسودی برای ارکستر و پیانو براساس یکی از کاپریس های پاگانینی به نام راپسودی بر اساس تمی از پاگانینی، سمفونی شماره ٢ و همینطور اتودهای تابلو برای پیانو او اشاره کرد.
معروفترین اپرای وی الکو نام دارد.
از دید خود راخمانینف بهترین کسی که موسیقی او را به خوبی مینوازد و از تفسیر خوبی دارد، ولادیمیر هوروویتس است.