سطح نشین
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
فرودگر یا سطح نشین[ ۱] ( به انگلیسی: Lander spacecraft ) فضاپیمایی است که پس از رسیدن به یک سیاره یا جرم آسمانی، بر سطح آن فرود می آید. سطح نشین ها معمولاً با خود فضانوردها یا سطح نوردهایی را به سطح اجرام آسمانی می آورند.
هنگام فرود بر سطح سیاره های دارای اتمسفر، بسیاری از فضاپیماها از چتر نجات، ترمزهای هوایی و موتورهای ترمزکننده برای کاهش سرعت و انجام فرودی نرم بر سطح سیاره استفاده می کنند. فضاپیماهای آپولو، فینیکس، ونرا و وایکینگ از این دسته اند.
برخی از فضاپیماها نیز برای جذب ضربه در لحظه فرود از بالش های هوایی بهره می برند. مریخ نوردهای روح و فرصت، رهیاب مریخ و بیگل - ۲ از این دسته اند.
برخی از کاوشگرهای فضایی برای انجام فرود سخت ساخته شده اند. کاوشگر لونا ۲ اقدام به فرود سخت روی ماه و کاوشگرهای برخورد ژرف و استارداست اقدام به فرود سخت روی دو شهاب سنگ کردند.
برخی از نخستین فضاپیماهای بدون سرنشینی که به ماه فرستاده شدند، برای فرود سخت بر سطح ماه ساخته شده بودند. از این جمله می توان به فضاپیماهای لونا و رنجر اشاره کرد. این فضاپیماها برای کاوش و پژوهش بر سطح ماه طراحی نشده بودند، و پس از برخورد با سطح ماه از کار افتاده و مأموریت آنها خاتمه یافت.
فضاپیمای لونا ۹ نخستین فضاپیمایی بود که با موفقیت اقدام به فرود نرم بر سطح ماه و ارسال اطلاعات به زمین نمود. فضاپیماهای برنامه لونا و برنامه سرویر برای تکمیل فناوری فرود نرم بر ماه و پیشبرد برنامه های فرستادن انسان به ماه ساخته و پرتاب شده بودند.
ماه نشین آپولو و ماه نورد لوناخود برای کاهش سرعت و انجام فرود نرم بر سطح ماه به موتورهای ترمزکننده مجهز بودند.
کاوشگرهای وایکینگ - ۱ و وایکینگ - ۲ به ترتیب در ژوئیه و سپتامبر ۱۹۷۶ بر سطح مریخ فرود آمدند. این دو کاوشگر از موتورهای ترمز برای فرود نرم بر سطح سیاره سرخ استفاده کردند.
کاوشگر رهیاب مریخ در ژوئیه ۱۹۹۷ پس از فرود نرم بر سطح مریخ، مریخ نورد سوجورنر را روی سطح سیاره سرخ قرار داد.
مریخ نوردهای روح و فرصت هر دو در ژانویه ۲۰۰۴ با استفاده از چتر نجات و بالش های هوا فرود نرمی بر سطح مریخ انجام دادند.
کاوشگر فینیکس در مه ۲۰۰۸ با بهره گیری از چتر نجات و موتورهای ترمز، فرود نرمی را بر سطح سیاره سرخ به انجام رسانید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنگام فرود بر سطح سیاره های دارای اتمسفر، بسیاری از فضاپیماها از چتر نجات، ترمزهای هوایی و موتورهای ترمزکننده برای کاهش سرعت و انجام فرودی نرم بر سطح سیاره استفاده می کنند. فضاپیماهای آپولو، فینیکس، ونرا و وایکینگ از این دسته اند.
برخی از فضاپیماها نیز برای جذب ضربه در لحظه فرود از بالش های هوایی بهره می برند. مریخ نوردهای روح و فرصت، رهیاب مریخ و بیگل - ۲ از این دسته اند.
برخی از کاوشگرهای فضایی برای انجام فرود سخت ساخته شده اند. کاوشگر لونا ۲ اقدام به فرود سخت روی ماه و کاوشگرهای برخورد ژرف و استارداست اقدام به فرود سخت روی دو شهاب سنگ کردند.
برخی از نخستین فضاپیماهای بدون سرنشینی که به ماه فرستاده شدند، برای فرود سخت بر سطح ماه ساخته شده بودند. از این جمله می توان به فضاپیماهای لونا و رنجر اشاره کرد. این فضاپیماها برای کاوش و پژوهش بر سطح ماه طراحی نشده بودند، و پس از برخورد با سطح ماه از کار افتاده و مأموریت آنها خاتمه یافت.
فضاپیمای لونا ۹ نخستین فضاپیمایی بود که با موفقیت اقدام به فرود نرم بر سطح ماه و ارسال اطلاعات به زمین نمود. فضاپیماهای برنامه لونا و برنامه سرویر برای تکمیل فناوری فرود نرم بر ماه و پیشبرد برنامه های فرستادن انسان به ماه ساخته و پرتاب شده بودند.
ماه نشین آپولو و ماه نورد لوناخود برای کاهش سرعت و انجام فرود نرم بر سطح ماه به موتورهای ترمزکننده مجهز بودند.
کاوشگرهای وایکینگ - ۱ و وایکینگ - ۲ به ترتیب در ژوئیه و سپتامبر ۱۹۷۶ بر سطح مریخ فرود آمدند. این دو کاوشگر از موتورهای ترمز برای فرود نرم بر سطح سیاره سرخ استفاده کردند.
کاوشگر رهیاب مریخ در ژوئیه ۱۹۹۷ پس از فرود نرم بر سطح مریخ، مریخ نورد سوجورنر را روی سطح سیاره سرخ قرار داد.
مریخ نوردهای روح و فرصت هر دو در ژانویه ۲۰۰۴ با استفاده از چتر نجات و بالش های هوا فرود نرمی بر سطح مریخ انجام دادند.
کاوشگر فینیکس در مه ۲۰۰۸ با بهره گیری از چتر نجات و موتورهای ترمز، فرود نرمی را بر سطح سیاره سرخ به انجام رسانید.
wiki: سطح نشین
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید