سعادت شهر مرکز شهرستان پاسارگاد در استان فارس ایران است و در ۱۰۵ کیلومتری شمال شرقی شهر شیراز قراردارد در شهر سعادتشهر عاها .
این شهر دارای پیشینه تاریخی بسیار کهن می باشد. تغییرنام این شهر در طول تاریخ باعث گردیده پیشینه تاریخی آن ناشناخته بماند. نام این شهر در لوح های گلی باروی تخت جمشید، کمینوش ( Kaminush ) ( تحقیقات دکتر عبدالمجید ارفعی ) و در فارسنامه ابن بلخی ( سال تألیف پیش از ۵۱۰ هجری قمری و حدود ۱۰۰۰ سال پیش می باشد ) کمه ذکر شده است. پس از آن کمین نام داشت که این نام هم اکنون نیز استفاده می شود چنانچه سعادتشهر را کمین و روستاهای توابع را با پسوند کمین نام گذاری می کنند از قبیل اکبرآباد کمین، علی آباد کمین، قوام آبادکمین و … سعادت شهر تاقرن حاضر نام های زیادی را بر خود دیده است از آن جمله اکلیدک، کلیدک یا کلیلک ( در زمان قاجار ) , سعادت آباد در زمان پهلوی و سعادتشهر در حال حاضر. بعضی افراد به اشتباه نام انگبین یا انگبون به لهجه محلی یا عنگوون به املا غلط یکی از نام های آن می دانند که البته این نام، نام علی آباد کمین بوده است که در حال حاضر یکی از ۵ محله کنونی ان شهر می باشد.
با توجه به کاوش های انجام شده در تنگ بلاغی و کشف کاخ شاهی در آن محل و نیز کشف وسایل تهیه شراب و فراورده های انگور ( کاشت و تهیه فراورده های انگور پیشه تاریخی مردمان سعادت شهر بوده و هست ) و دانستن سیر تغییر در موقعیت جغرافیایی سعادت شهر در طول تاریخ از سمت تنگ بلاغی به سمت مکان فعلی ( وجود قبرستان های تاریخی از جمله قبرستان سنگی و نیز قبرستانی با قدمت بیش از هفتصد سال در باغات تخریب شده اطراف محله نایگرد که سنگ های آن توسط روستاییان جهت شالوده سازی استفاده می شده است و متأسفانه تمامی آثار آن در حال از بین رفتن می باشد و نیز بقایای تل کوشکک که هنوز هم بدون هیچ زحمتی می توان در آنجا تکه های سفال و بقایای انسانی را یافت بیانگر این مطلب می باشد که شهر قدیم کمه در پهنه ای به وسعت بین مکان فعلی، تل کوشکک و نایگرد بوده است و احتمالاً تل کوشکک درکرانه باختری ورودی جنوبی سعادت شهر بقایای حصار و باروی قدیمی آن یا معروفترین بنای آن می باشد. همان طور که در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی ( ۷۴۰ قمری ) ذکر شده کمه در فاصله کمی از رود پرواب ( پلوار، بلاغی ) قرار داشته است. این مسنله نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
در فارسنامه ابن بلخی در توصیف کمه نوشته شده است: "کمه و فاروق و سیرا : شهرکی است و دیه هاء بزرگ و نواحی و هواء آن سرد است، معتدل، و آ ب هاء روان خوش دارد و میوه ها باشد از هر نوعی و نخجیرگاه است و همه آبادان است و به حومه آن «۴» جامع و منبر است. "
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین شهر دارای پیشینه تاریخی بسیار کهن می باشد. تغییرنام این شهر در طول تاریخ باعث گردیده پیشینه تاریخی آن ناشناخته بماند. نام این شهر در لوح های گلی باروی تخت جمشید، کمینوش ( Kaminush ) ( تحقیقات دکتر عبدالمجید ارفعی ) و در فارسنامه ابن بلخی ( سال تألیف پیش از ۵۱۰ هجری قمری و حدود ۱۰۰۰ سال پیش می باشد ) کمه ذکر شده است. پس از آن کمین نام داشت که این نام هم اکنون نیز استفاده می شود چنانچه سعادتشهر را کمین و روستاهای توابع را با پسوند کمین نام گذاری می کنند از قبیل اکبرآباد کمین، علی آباد کمین، قوام آبادکمین و … سعادت شهر تاقرن حاضر نام های زیادی را بر خود دیده است از آن جمله اکلیدک، کلیدک یا کلیلک ( در زمان قاجار ) , سعادت آباد در زمان پهلوی و سعادتشهر در حال حاضر. بعضی افراد به اشتباه نام انگبین یا انگبون به لهجه محلی یا عنگوون به املا غلط یکی از نام های آن می دانند که البته این نام، نام علی آباد کمین بوده است که در حال حاضر یکی از ۵ محله کنونی ان شهر می باشد.
با توجه به کاوش های انجام شده در تنگ بلاغی و کشف کاخ شاهی در آن محل و نیز کشف وسایل تهیه شراب و فراورده های انگور ( کاشت و تهیه فراورده های انگور پیشه تاریخی مردمان سعادت شهر بوده و هست ) و دانستن سیر تغییر در موقعیت جغرافیایی سعادت شهر در طول تاریخ از سمت تنگ بلاغی به سمت مکان فعلی ( وجود قبرستان های تاریخی از جمله قبرستان سنگی و نیز قبرستانی با قدمت بیش از هفتصد سال در باغات تخریب شده اطراف محله نایگرد که سنگ های آن توسط روستاییان جهت شالوده سازی استفاده می شده است و متأسفانه تمامی آثار آن در حال از بین رفتن می باشد و نیز بقایای تل کوشکک که هنوز هم بدون هیچ زحمتی می توان در آنجا تکه های سفال و بقایای انسانی را یافت بیانگر این مطلب می باشد که شهر قدیم کمه در پهنه ای به وسعت بین مکان فعلی، تل کوشکک و نایگرد بوده است و احتمالاً تل کوشکک درکرانه باختری ورودی جنوبی سعادت شهر بقایای حصار و باروی قدیمی آن یا معروفترین بنای آن می باشد. همان طور که در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی ( ۷۴۰ قمری ) ذکر شده کمه در فاصله کمی از رود پرواب ( پلوار، بلاغی ) قرار داشته است. این مسنله نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
در فارسنامه ابن بلخی در توصیف کمه نوشته شده است: "کمه و فاروق و سیرا : شهرکی است و دیه هاء بزرگ و نواحی و هواء آن سرد است، معتدل، و آ ب هاء روان خوش دارد و میوه ها باشد از هر نوعی و نخجیرگاه است و همه آبادان است و به حومه آن «۴» جامع و منبر است. "
wiki: سعادت شهر