سلطان بن سیف

(ملقب به صاحب کاف) دومین امام (۱۰۵۹ ـ ۱۰۹۱ ق) و حاکم اباضی عُمان از سلسلۀ یعربی . پس از مرگ پسرعمویش ، امام ناصر بن مرشد، به امامت و حکومت رسید. پس از گذشت چند روز از بیعتش ، به مقابله و اخراج پرتغالی های اشغالگر از عمان پرداخت و پس از نبردهای متعدد آن ها را از کشورش و سواحل عمان بیرون کرد. سپاهی قدرتمند و نیروی دریایی توانمندی تأسیس کرد و به کمک آن به مراکز پرتغالی ها در بلاد هند و سواحل افریقا حمله برد و لنگه ، هرمز و بحرین را برای مدتی تصرف کرد. با غنایم به دست آمده ، قلعۀ نزوا را ساخت . عمان در دورۀ حکومت او رو به آبادانی نهاد.