سنیت

لغت نامه دهخدا

سنیت. [ س َ ] ( ع ص ) سال قحط. ( آنندراج ): عام سنیت ؛ سال قحط. ( منتهی الارب ).

سنیة. [ س َ نی ی َ ] ( ع ص ) تأنیث سنی : و بمراتب علیه و مدارج سنیه رسانید. ( سندبادنامه ص 315 ). رجوع به سنی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس