سودی

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

سودی. ( اِخ ) از مردم بوسنه ( یوگسلاوی سابق ) است. در زبان فارسی و عربی اطلاعات لازم داشت و در اواخر عمر معلمی پیشخدمتهای دربار عثمانی را بر عهده داشت. او راست : شرح بر دیوان حافظ. شرح کافیه ابن حاحب. شرح مثنوی. شرح گلستان. شرح بوستان سعدی. حاجی خلیفه وفات او را بسال 1000 هَ. ق. نوشته ولی وی بوستان را در سال 1006 شرح کرده است. ( کشف الظنون ).

فرهنگ فارسی

از مردم بوسنه است در زبان فارسی و عربی اطلاعات لازم داشت و در اواخر عمر معلمی پیشخدمتهای دربار عثمانی را بر عهده داشت

دانشنامه عمومی

پیشنهاد کاربران

سودی
در گویش محلی مردم بهبهان به معنی نزول، نزول خوری، ربا
کاربرد دارد
فایده نداستن
فایده ای

بپرس