سور سبع طوال

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] هفت سوره طولانی قرآن را سُوَر سبع طِوال گویند.
دانشمندان علوم قرآنی بر اساس حدیثی از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم که فرموده است:«به جای تورات ، سبع طوال، و در عوض زبور ، مئین و به جای انجیل مثانی به من عطا شده است و با مفصّل امتیاز و برتری یافتم» سوره های قرآن را به چهار دسته بزرگ تقسیم کرده اند:سور سبع طوال؛ سور مئین ؛ سور مثانی ؛ سور مفصل .
اسامی هفت سوره طولانی
«سبع طِوال» یا «سبع طُوَل» مجموع هفت سوره طولانی بقره ، آل عمران ، نساء ، مائده ، انعام ، اعراف و توبه است. برخی به جای توبه، سوره یونس و برخی سوره کهف را برشمرده اند. گروهی گفته اند: اول آن ها بقره و آخر آن ها سوره توبه است. طبق این سخن با افزوده شدن سوره «انفال» شماره سوره ها به هشت می رسد. در توجیه سخن آن ها گفته شده:این گروه معتقدند سوره انفال و توبه یک سوره هستند، زیرا هر دو در مغازی (نبرد های) رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم نازل شده اند.
علت نامگذاری
علت نامگذاری این سوره ها به «طوال» آن است که طولانی ترین سوره های قرآن را تشکیل می دهند.

پیشنهاد کاربران

بپرس