سینمای آلبانی. سینمای آلبانی ( انگلیسی: Cinema of Albania ) کارش را در سال های ۱۹۱۱ و ۱۹۱۲ با نمایش فیلم های خارجی و ساخت چند فیلم مستند در دوره پیش از جنگ جهانی اول و در خلال آن، آغاز کرد. در دوره حاکمیت سوسیالیست ها، مؤسسه فیلم آلبانی ( کینو استودیو ) با همکاری شوروی و با تأکید بر پروپاگاندای مربوط به درگیری های زمان جنگ، تأسیس شد. با بسته تر شدن فضای سیاسی و انزوای بیشتر کشور در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، واردات فیلم های خارجی به شدت محدود شد و تولیدات داخلی که در گونه های مستندهای فرهنگی و پویانمایی قرار داشتند، رشد کردند. [ ۱]
در ۱۹۹۰، حدود ۲۰۰ فیلم در آلبانی ساخته شدند و بیش از ۴۵۰ سالن سینما وجود داشت که بسیاری از تجهیزات آن ها فرسوده و منسوخ شده بودند. با تحول اقتصادی در دهه ۱۹۹۰، کینو استودیو تفکیک شده و خصوصی شد. همزمان، مرکزی ملی برای فیلم سازی تأسیس شد در حالی که در شهرها، سالن های مدرن سینمایی ساخته می شد که اغلب فیلم های آمریکایی را نمایش می دادند. بین سالهای ۱۹۵۵ تا۱۹۶۵ عمده آثار ساخته شده در آلبانی حول محور جنگ های پارتیزانی و داستان های مرتبط با جنگ جهانی دوم و سهم آلبانیایی ها در این جنگ اختصاص داشت. در این سالها سارا علیمرادی که در مدرسه سینمایی مسکو تحصیل کرده بود به سردمدار سینمای آلبانی تبدیل گردید و اکنون به عنوان مادر سینمای این کشور شمرده می شود. فیلم ها و آثار علیمرادی در دهه ۶۰ و۷۰ عمدتاً بر اساس فرهنگ آلبانیایی ها استوار بود. [ ۲]
آلبانی به عنوان یک کشور کوچک در جنوب شرقی اروپا دارای تنوع مذهبی و فرهنگی و قومیتی فراوانی است. فرهنگ و هنر و به ویژه سینما نیز از این فراوانی و پراکندگی بدور نبوده است. قبل از جنگ جهانی اول، سینما در آلبانی ظهور پیدا کرد. در این سالها تا بعد از جنگ جهانی دوم که حکومت این کشور کمونیستی شد، عمدتاً اکران فیلم های خارجی و بیشتر کمدی های انگلیسی، در سالن های سینما رواج داشت. [ ۳]
چند سال پس از خاتمه جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۲ حکومت کمونیستی با تأسیس یک استودیوی سینمایی به نام کینو استودیو شکوپریا عملاً صنعت فیلمسازی و توزیع آثار خارجی و اکران آنها را سرو شکل داد. البته بعدها نام این استودیو به تیرانا فیلم تغییر یافت. اولین فیلم تولید شده در آلبانی با مساعدت عوامل فیلم سازی شوروی تولید شد و فیلم باکیفیتی نیز بود. این فیلم اسکندر بیگ نام داشت در فستیوال فیلم کن در سال ۱۹۵۳ نیز در بخش رقابتی حضور پیدا کرد. بین سالهای ۱۹۵۲ تا ۲۰۱۲ این استودیو حدود ۷۰۰ فیلم خرید یا تولید کرد و سهم بسزایی در سروسامان گرفتن صنعت فیلم به ویژه در توزیع و خرید آن در آلبانی ایفا کرد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۱۹۹۰، حدود ۲۰۰ فیلم در آلبانی ساخته شدند و بیش از ۴۵۰ سالن سینما وجود داشت که بسیاری از تجهیزات آن ها فرسوده و منسوخ شده بودند. با تحول اقتصادی در دهه ۱۹۹۰، کینو استودیو تفکیک شده و خصوصی شد. همزمان، مرکزی ملی برای فیلم سازی تأسیس شد در حالی که در شهرها، سالن های مدرن سینمایی ساخته می شد که اغلب فیلم های آمریکایی را نمایش می دادند. بین سالهای ۱۹۵۵ تا۱۹۶۵ عمده آثار ساخته شده در آلبانی حول محور جنگ های پارتیزانی و داستان های مرتبط با جنگ جهانی دوم و سهم آلبانیایی ها در این جنگ اختصاص داشت. در این سالها سارا علیمرادی که در مدرسه سینمایی مسکو تحصیل کرده بود به سردمدار سینمای آلبانی تبدیل گردید و اکنون به عنوان مادر سینمای این کشور شمرده می شود. فیلم ها و آثار علیمرادی در دهه ۶۰ و۷۰ عمدتاً بر اساس فرهنگ آلبانیایی ها استوار بود. [ ۲]
آلبانی به عنوان یک کشور کوچک در جنوب شرقی اروپا دارای تنوع مذهبی و فرهنگی و قومیتی فراوانی است. فرهنگ و هنر و به ویژه سینما نیز از این فراوانی و پراکندگی بدور نبوده است. قبل از جنگ جهانی اول، سینما در آلبانی ظهور پیدا کرد. در این سالها تا بعد از جنگ جهانی دوم که حکومت این کشور کمونیستی شد، عمدتاً اکران فیلم های خارجی و بیشتر کمدی های انگلیسی، در سالن های سینما رواج داشت. [ ۳]
چند سال پس از خاتمه جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۲ حکومت کمونیستی با تأسیس یک استودیوی سینمایی به نام کینو استودیو شکوپریا عملاً صنعت فیلمسازی و توزیع آثار خارجی و اکران آنها را سرو شکل داد. البته بعدها نام این استودیو به تیرانا فیلم تغییر یافت. اولین فیلم تولید شده در آلبانی با مساعدت عوامل فیلم سازی شوروی تولید شد و فیلم باکیفیتی نیز بود. این فیلم اسکندر بیگ نام داشت در فستیوال فیلم کن در سال ۱۹۵۳ نیز در بخش رقابتی حضور پیدا کرد. بین سالهای ۱۹۵۲ تا ۲۰۱۲ این استودیو حدود ۷۰۰ فیلم خرید یا تولید کرد و سهم بسزایی در سروسامان گرفتن صنعت فیلم به ویژه در توزیع و خرید آن در آلبانی ایفا کرد. [ ۴]
wiki: سینمای آلبانی