سیوندی

دانشنامه آزاد فارسی

سیوَندی
از گویش های استان فارس، رایج در روستای سیوندِ زرقان، واقع در هشتاد کیلومتری شیراز. اگرچه گویش سیوندی تحت تأثیر گویش های جنوب غربی ایران است، اما با گویش های مرکزی ایران، به ویژه گویش های محلاتی و کاشانی، قرابت زیادی دارد. مصوت های سیوندی عبارت اند از: a e o u ü. در سیوندی تکیة شدت روی هجای پایانی کلمه است، جز در مورد صورت های فعلی که تکیه روی پیشوندهای فعلی است. در این گویش فقط اسم ساختار مؤنث دارد. اما مقوله های دیگر دستوری فاقد تمایز جنس هستند. نشانة شمار جمع gar است. برای ساختن نکره از حرف تعریف نامعین ye استفاده می کنند که ممکن است با پسوند i یا بدون آن بیاید.
50010800

پیشنهاد کاربران

بپرس